Petronii Arbitri Satyricon ex recensione Petri Burmanni passim reficta cum supplementis nodotianis et fragmentis petronianis. Notas criticas, aliasque et indicem uberrimum addidit Conr. Gottlob Antonius litt. orient. prof. viteb.

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1781 Miejsce publikacji: Lipsiae Autorzy:
  • Arbiter, Gaius Petronius
  • Anton, Konrad Gottlob
  • Burman, Pieter Starszy
Strony: XXVIII; 490; [ 140 ] Sygnatura: 94742 biblioteka cyfrowa link Języki: grc, lat Hasła kluczowe:
  • Stary druk - 18 w.
  • Literatura klasyczna
  • Filologia
  • Burman, Pieter Starszy (1668 -1741)
  • Anton, Konrad Gottlob (1745-1814)
  • Arbiter, Gaius Petronius (27 – 66)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 05.11.2022

Opis dokumentu

Druk jest filologicznym wydaniem Satyriconu przypisywanego Gajuszowi Petroniuszowi w edycji Pietera Burmana, z obszernym indeksem dodanym przez Konrada Gottloba Antona, profesora uniwersytetu w Wittenberdze. W przedrukowywanym opracowaniu Burman wykazał, że materiał uzupełniający dodany do tekstu przez Françoisa Nodota był fałszerstwem. Wydanie poprzedza wstęp Antona, w którym profesor rozważa m.in. kwestię autorstwa Petroniusza w odniesieniu do możliwych historycznych pierwowzorów postaci oraz zjawisk językowych, a także wskazuje na fragmenty wątpliwego autorstwa Petroniusza. Zapowiada także sposób oznaczania w tekście fragmentów wprowadzonych przez Nodota (italiki) Po wstępie następuje przegląd wydań dzieła Petroniusza, po czym rozpoczyna się samo dzieło. Tekst główny jest jednokolumnowy z oznaczoną na marginesach numeracją wersów, odrębną dla każdego rozdziału. Obszerne komentarze filologiczne znajdują się pod tekstem głównym, w układzie dwukolumnowym, jest ich zdecydowanie mniej pod fragmentami nieautentycznymi. Po tekście Satyriconu edycja przytacza fragmenty z Petroniusza, których właściwe miejsce w dziele jest niepewne. One także są opatrzone komentarzami. Indeks końcowy zbiera zarówno hasła komentowane przez Burmana, jak i trudniejsze słowa nie objaśnione w uwagach edytorskich, a wszystkie zawierają oznaczenia, czy pochodzą z fragmentów autentycznych, czy wątpliwych. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 94742-94743.