Dzieło prawnicze francuskiego jezuity Pierre’a Godefroy’a będące wyborem fragmentów z kodeksów Justyniana na nowo opracowanym filologicznie zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego (posiada kościelny imprimatur). Kartę tytułową zdobi stempel drukarski, a na nim mężczyzna w turbanie zrywa owoce z drzewa, wokół jego prawej stopy wije sią wąż, w ozodbnej ramce widnieje napis: Virtutes sibi invicem haerent (tzn. cnoty sobie wzajemnie towarzyszą). Dzieło otwiera wstęp dedykowany francuskiemu kardynałowi i dyplomacie Jeanowi de Bertrand i indeks pojęć. Po teologicznym wstępie autor przechodzi do uwag edytorskich, m.in. zmieniając nazwę kodeksu na Lex unica (jedyne prawo). Przywołuje przy tym szereg argumentów, cytując licznych autorów antycznych (greckich, rzymskich i żydowskich). Po nim następuje rozdział zatwierdzający (confirmandum) treści kodeksu i kolejny z poprawkami w treściach (emendatio), w których autor po kolei poddaje teologicznej i filologicznej refleksji wybrane fragmenty prawa. Dodatkiem do dzieła jest krótka errata.