Pavli Gottlieb Werlhofii [...] opera medica collegit et avxit J.E. Wichmann [...] pars III

Opis dokumentu

Trzeci tom (z trzech należących do wydania) dzieł zebranych niemieckiego lekarza z Hanoweru, Paula Gottlieba Werlhofa (1699–1767), nadwornego lekarza księcia hanowerskiego (a jednocześnie króla Anglii) Jerzego II, wydane przez Johanna Ernsta Wichmanna (1740–1802), przyjaciela Werlhofa i jego następcy w roli Leibartza księcia elektora i króla. Dokument zawiera tłumaczenia Werlhofa na łacinę dwóch artykułów z czasopisma Acta Edinburgensia: o leku sporządzonym z antymonitu (złotego siarczku antymonu) oraz kalomelu (chlorku rtęci) i o jego użyciu w chorobach skórnych (opisuje przykład kobiety cierpiącej na łuszczycę) i wenerycznych (rzeżączka) pióra szkockiego lekarza i chemika Andrew Plummera (1697–1756); drugi o żółtaczce. Następnie list-dystertacja Werlhofa skierowana do Johanna Samuela von Bergera z jego uwagami po lekturze Acta Edinburgensia za lata 1733–34, które otrzymał od Bergera, z komentarzem do przetłumaczonych wcześniej artykułów. Dalej wybrane przez Wichmanna „obserwacje medyczno-praktyczne”, które Werlhof publikował w latach 1731–45 w czasopiśmie Commercium litterarium ad rei medicae et scientiae naturalis (wiele z komunikatów dotyczy stanu epidemicznego, chorób takich jak koklusz, czarna ospa, szkarlatyna, podagra, także o pogodzie i jej wpływie na zdrowie, ale jest również artykuł o sekcji zwłok niedźwiedzia, która odbyła się w Hanowerze w czerwcu 1734 r.) Następnie korespondencja między Werlhofem a Ferdinandem Saalmanem, lekarzem z Münster o dezynterii (w 1761 r.), o gruźlicy (w 1762 r.), o hipochondrii i powodowanych przez nią obrzękach, o chorobie nazwanej febris paraphrenetica. Na końcu indeks do wszystkich trzech tomów. Znaki własnościowe Jacoba Gottlieba Silbera, elblążanina, studenta medycyny w Strasburgu.