Paulus, das schmertzlich-betrübte und herzlich von Gott geliebte Prediger-Bild...Friderici Zamehlen...; Abdanckungs-Rede...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1679 Miejsce publikacji: Elbing Autorzy:
  • Martini, Cyriacus
  • Hencken, Christoph
Strony: S. 37-48 ; 49-60 Sygnatura: Pol.7.II.1884 ; Pol.7.II.1886 biblioteka cyfrowa link Języki: ger Hasła kluczowe:
  • Martini, Cyriak (1633-1682)
  • Zamel, Friedrich (1643-1678)
  • Druk funeralny – 17 w.
  • Kazania i homilie - 17 w.
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 20.02.2014

Opis dokumentu

Druk funeralny poświęcony elbląskiemu kaznodziei Fryderykowi Zamehlowi (1643-1678). Zawiera życiorys zmarłego autorstwa Cyriacusa Martini (1633-1682) (S. 37-48) oraz tekst mowy żałobnej Christophera Henckena ("Abdanckungs-Rede, zur Neuen-Heyde in der Kirchen daselbst für dem Altata gehalten..." S. 49-60), w której autor przywołuje szczególne posłannictwo głoszących Słowo Boże – proroków i apostołów. F. Zamehl urodził się 23 grudnia 1643 w znamienitej i zasłużonej dla miasta rodzinie Zamehlów. Jego ojcem był elbląski rajca Friedrich Zamehl, matka Katarzyna, z domu Hess była córką emerytowanego burmistrza Georga Hessa. 1653 Zamehl rozpoczął naukę w elbląskim gimnazjum. 1663 udał się na uniwersytet w Królewcu, gdzie studiował filozofię i teologię. W 1669 z Królewca wyruszył w podróż po europejskich miastach i uniwersytetach, studiował m. in. pół roku w Rostocku. Pod koniec 1670 wrócił do Elbląga. Sprawował funkcję kaznodziei w kościele w Kmiecinie, następnie w Rychlikach, by w 1673 zostać przez radę miejską mianowanym kaznodzieją parafii w elbląskim Nowym Mieście. W tym samym roku ożenił się Anną Elżbietą Bachmann, z domu Gülden – wdową po swoim poprzedniku. Zmarł bezpotomnie w 1678 po kilkuletniej chorobie. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.1853-Pol.7.II.1897. (Brak druków: Pol.7.II.1883; Pol.7.II.1885). Pieczątki w druku: 3, 10, 11, 25. Dawne sygnatury: Misc.13, Ef 1048. Obleczenie druku – czarny marmurek; okładzina - tektura; cała okładzina odłączona od bloku; średnie deformacje; niewielkie zacieki/zaplamienia. Poszczególne druki mają zdobione krawędzie (barwione i nakrapiane). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu "Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej".