Oratio Funebris in Laudem illustriss principis d. dni. Christophori Radiuil ...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1604 Miejsce publikacji: Wilnae Sygnatura: Pol.6.II.334 Hasła kluczowe:
  • Krzysztof Radziwiłł (1547-1603)
  • Batory, Stefan (1533-1586)
  • Druk funeralny – 17 w.
  • Karcan, Jan (15?-1611)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 24.03.2015

Opis dokumentu

Mowa pogrzebowa anonimowego autorstwa po śmierci hetmana wielkiego litewskiego i wojewody wileńskiego Krzysztofa Radziwiłła (1547-1603) „Pioruna”. Należał on do jednych z ostatnich litewskich senatorów otwarcie sprzyjających protestantom w czasach rosnącej w siłę kontrreformacji, stąd przypuszczenia, że autorem Oratio funebris był przedstawiciel litewskich kalwinów, dla których jego śmierć była szczególnie dotkliwą stratą. Zgodnie z konwencją autor mowy podkreśla godność starego rodu Radziwiłłów oraz życie, działalność polityczną i czyny wojenne przodków „Pioruna”, by następnie wspomnieć o jego młodości i pierwszych oznakach wielkości. Zwraca szczególną uwagę na jego służbę wojskową pod rządami króla Stefana Batorego (1533-1586) i brawurową akcję marszu na Moskwę oraz stoczoną z Karolem Sudermańskim bitwę w czasie wojny polsko-szwedzkiej, które zapewniła mu sławę. W połowie mowy autor przechodzi do tematu religijnych sporów w kraju, podkreślając konieczność zachowania pokoju, by nie przerodziły się w krwawą wojnę, tak jak miało to miejsce we Francji. Jako orędownika religijnego pokoju przywołuje oczywiście postać zmarłego Radziwiłła, wychwalając w końcowej części mowy również jego pobożność, którą szczególnie ujawniły ostatnie chwile życia. Tekst wydany w Wilnie w drukarni Jana Karcana (15..-1611). Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.303-Pol.6.II.340. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 3, 7, 10, 11. Dawne sygnatury: D.5. Zewnętrzne oznaczenia: TT. Typ oprawy (materiał) - biały półpergamin;  zdobienia - papier (brązowy marmurek); okładziny - deski; krawędzie wtórnie przycięte - barwione; niewielkie deformacje; znaczne zacieki / zaplamienia; niewielki stopień zainfekowania mikroorganizmami. Uwagi: druki zebrano wtórnie w jeden tom (niektóre druki są zbrązowiałe). Widoczne ślady dawnych opraw i exlibrisy rękopiśmienne różnych osób (m.in. ekslibris: Carol Ernest Ramsey). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.