Opere drammatische del signor Abate Pietro Metastasio romano poeta cesareo […] Volume secondo

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1765 Miejsce publikacji: Napoli Autor:
  • Metastasio, Pietro
Illustracje: 6 Strony: [ 2 ]; 444 Sygnatura: 92558/2 biblioteka cyfrowa link Języki: ita Hasła kluczowe:
  • Stary druk - 18 w.
  • Metastasio, Pietro - antologia dzieł
  • Metastasio, Pietro - libretta operowe
  • Włoskie libretta operowe - 18 w.
  • Włoscy libreciści operowi - 18 w.
  • Metastasio, Pietro (1698-1782)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 28.07.2021

Opis dokumentu

Opere drammatische, oratori sacri, e poesie liriche del signor Abate Pietro Metastasio… (Neapol; 1765) - drugi z siedmiu tomów antologii dzieł włoskiego poety, librecisty, dramaturga i prezbitera Pietro Metastasio; właśc. Pietro Antonio Domenico Trapassi (1698-1782). Metastasio, karierę artystyczną rozpoczął w Mediolanie. Od 1729 roku związany był z dworem wiedeńskim. Dzięki jego twórczości ówczesny dramat muzyczny osiągnął szczytowy punkt rozwoju, a jego poetyckie libretta operowe, liryczne i sentymentalne, były wykorzystywane przez wielu wybitnych kompozytorów epoki, m.in. Händla, Hassego, Vivaldiego, Mozarta etc. Dla romanistyki, teatrologii i muzykologii interesujący jest "fenomen Metastasia" i niemal monopolistyczna pozycja, jaką jego libretta osiągnęły w okresie od około 1730 do 1810 roku. W znacznej mierze dzięki Metastasiowi, libretta pozostały na długo domeną włoskich autorów. W niniejszym tomie znajdują się następujące libretta: Siroe Re di Persia (pierwsze przedstawienie odbyło się w Wenecji w 1726, do muzyki Leonarda Vinci, następnie co najmniej 35 razy opracowane muzycznie przez różnych kompozytorów); Catone in Utica (1728; po sukcesie Vinciego tekst Metastasia wykorzystali w swoich operach liczni kompozytorzy epoki baroku i klasycyzmu: Torri, Vivaldi, Ferrandini, Bach); Semiramide riconosciuta (1729, opowiadające o legendarnej żonie biblijnego Nemroda Semiramis); Alessandro nell'Indie (1729; zadedykowane rezydującemu wówczas w Rzymie pretendentowi do tronu brytyjskiego, Jakubowi Franciszkowi Edwardowi Stuartowi); Demofoonte (1733) oraz La clemenza di Tito (dramat w trzech aktach, wystawiony po raz pierwszy w Wiedniu w 1734 roku z muzyką Antonio Caldary, do którego muzykę napisało następnie około czterdziestu kolejnych kompozytorów).