„Nuptiale pomum” to poetycki podarunek z okazji ślubu Gabriela Willenberga i Elżbiety Schreiter, który odbył się 1 lipca 1591 roku we Wrocławiu. Młoda para wywodziła się z wrocławskiej elity mieszczańskiej. Autor utworu - Andrzej Calagius (poeta laureatus caesareus) przez większość życia utrzymywał się z pracy literackiej, pisząc na zamówienie okolicznościowe wiersze o charakterze panegirycznym. Gratulacyjna ekloga, imitująca w duchu chrześcijańskim utwory Wergiliusza, wpisuje się w ten nurt jego twórczości. Zamiast pasterzy w śpiewie konkurują ze sobą muzy oceniane przez Apolla. W poetycki pojedynek Thalii i Erato wplecione zostały przestrogi i rady dla młodej pary. Ich motywem przewodnim jest dwuznaczna symbolika jabłka, które w Księdze Rodzaju jako jabłko niezgody poróżniło pierwszą parę – Adama i Ewę, ale jako jabłko życzliwej miłości może stać się również symbolem pokoju i zgody w małżeństwie. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.857-Pol.6.II.864. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 7, 10, 11, 20. Dawne sygnatury: N.2.Misc.5. Typ oprawy (materiał) - papier; zdobienia krawędzi - marmoryzowane krawędzie; obleczenie (kolor) - czarny; okładziny - tektura; zdobienia oprawy - marmurek; oprawa - niewielkie deformacje oraz niewielkie zabrudzenia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.