Poemat elbląskiego rajcy i historyka Fryderyka Zamell’a (Zamehl, Zamelius) (1590-1647). Utwór skierowany do kaznodziei-teologa, nauczyciela, pisarza Baltazara Void’a (1592-1654), z okazji powtórnego ślubu z nową wybranką serca (w sumie żonaty był trzykrotnie). Na końcu tekstu dwa krótkie wiersze podpisane przez synów Zameliusa - Gotfryda i Karola. Dawne sygnatury druku: L.7. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Typ oprawy (materiał) - biały półpergamin, brązowy marmurek; krawędzie – nakrapiane; okładzina – tektura; niewielkie przedarcia/ubytki/zagniecenia/przedarcia; niewielkie zabrudzenia/zażółcenia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”. Druk współoprawny (klocek introligatorski) z innymi drukami okolicznościowymi (S. 639-648) – Pol.7.II.453- Pol.7.II.469.