Nuova Antologia Rivista di Scienze, Lettere e Arti, 1882

Opis dokumentu

Nowa antologia to włoski kwartalnik poświęcony nauce, literaturze i sztuce. Założony we Florencji pod koniec 1865 r. przez Francesco Protonotari (1836-1888)- profesora ekonomii politycznej w Pizie.  W pierwszym numerze Protonotari podkreślał swoją inspirację magazynu ideami antologii Giovan Pietro Vieusseux, nazywając to wielkim literackim przedsięwzięciem. Pierwszy artykuł, podpisany przez Danilo Comparetti, dotyczył Wergiliusza w literaturze, który był antycznym mistrzem Dantego. Pod kierownictwem Protonotari nowa antologia prowadziła prace literatów, naukowców i artystów. Ukazywały się w nim prace m.in.: Gino Capponi, Isidoro del Lungo, Terenzio Mamiani, Cristina z Belgioioso, Edmondo de Amicis, Marco Tabarrini, Giovanni Battista Donati i Carlo Matteucci. Wśród poruszanych tematów były finanse, ekonomia polityczna i malarstwo (wraz z esejami zawierał komentarze dotyczące aktualnej włoskiej- krajowej i zagranicznej polityki). W marcu 1878 r. czasopismo przeniesiono do Rzymu. Wśród włoskich czasopism "Nuova Antologia" jest jedną z najbardziej prestiżowych. Biblioteka Elbląska posiada jeden numer (Seria II, Vol. XXXVI) z 1882 roku.