Norma Enarrandi, Ac Penitius inscipiendi duos grauissimos Oratores, Demosthenem, & huius æmulum, M. T. Ciceronem: in qua controuersia nostro...

Opis dokumentu

Pismo autorstwa Andreasa Franckenberga, historiografa i rektora Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, poświęcone jednej z retorycznych zasad układania mowy –  enarrandum, którą autor próbuje opisać, opierając się na dwóch klasycznych wzorach mówców (Demostenesie i Cyceronie). Rozprawa jest owocem wieloletnich studiów nad sztuką elokwencji, ale i pokłosiem dyskusji, które ówcześnie prowadzono w związku z kontrowersyjnym dialogiem Erazma z Rotterdamu Ciceronianus i zagadnieniem niewolniczego naśladowania dzieł Cycerona. Rozprawa dedykowana jest nobilom z Gdańskiej Rady Miasta – Piotrowi Bemowi oraz Konradowi Süchtenowi i w znacznej części stanowi komentarz do mowy W obronie Maniliusza (Pro Minilia), w której Cyceron naśladuje greckiego mówcę Demostenesa i w precyzyjny sposób realizuje zasady klasycznej retoryki. Oprócz wymiaru praktycznego (podręcznik retoryki) pismo to posiada również inne walory poznawcze, zawiera bowiem osobiste refleksje na temat Cycerona i Demostenesa oraz cenne rady, jak odczytywać ich dzieła z wykorzystaniem narzędzi retoryki. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.869-Pol.6.II.873. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Typ oprawy (materiał) - biały pergamin (oprawa z japem); okładzina - tektura; krawędzie wtórnie przycięte - barwione; wiązania - skórzane; niewielkie zacieki/ zaplamienia; średnie deformacje. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.