Opublikowany w 1800 roku we Wrocławiu, liczący niespełna dziewięćset stron nowy śpiewnik ewangelicki dla Ziemi Śląskiej. Autorem publikacji jest David Gottfried Gerhard (1734 – 1809) – niemiecki duchowny ewangelicki, teolog, królewski nadradca konsystorza, inspektor kościelny i szkolny. Dokument zawierający zbiór zarówno starych jaki i ówczesnych pieśni religijnych wraz z pieśniami i hymnami Marcina Lutra wzbogacony został rozbudowanym modlitewnikiem. Druk jest nie tylko kancjonałem czyli zbiorem pieśni, ale także książką do nabożeństwa, modlitwy i medytacji oraz źródłem wielu ważnych informacji dotyczących życia codziennego. Przygotowano go tak, aby z jednej strony korzystać z niego w ramach wspólnych spotkań, takich jak nabożeństwa, studia biblijne czy ewangelizacje, a z drugiej strony, by sięgać po niego w domowym zaciszu. W opinii wielu śpiewnik ewangelicki Gerharda był przykładem liberalnego i oświeconego podejścia do religii.