XVIII - wieczny, niemieckojęzyczny przekład dokumentu z dziedziny badania przeszłości geologicznej Ziemi i paleontologii autorstwa Antona Lazzaro Moro (1687-1764) - włoskiego opata, geologa i przyrodnika. Moro był pierwszym, który dokonał odróżnienia skał osadowych od wulkanicznych, badając skały wysp wulkanicznych. W swoich badaniach nad skorupiakami odkrył zachowane w skałach szczątki organizmów skamieniałe w górach, które doprowadziły go do przekonania, że skały te zostały kiedyś zakopane w morzu. W materiale znajdują się odniesienia m.in. do poglądów prezentowanych w pracach Thomasa Burneta (1635?-1715) anglikańskiego duchownego, kapelana króla Williama III, które charakteryzowały się szeregiem prób pogodzenia obserwacji zjawisk naturalnych z kanonem biblijnym, zwłaszcza dotyczącym potopu czy Johna Woodwarda (1665-1728) – angielskiego geologa i botanika zajmującego się skamieniałościami.