Neue Reiss durch die Südsee, im Jahr 1771 und 1772, angefangen von dem Herrn von Marion, und geendiget durch den Ritter Duclesmeur, aus den Tagebüchern der Schiffe zusammengetragen von Herrn Crozet […]

Opis dokumentu

Wydany w Lipsku, w 1783 roku niemieckojęzyczny przekład publikacji Nouveau voyage à la Mer du Sud… (Paryż, 1783), której autorem jest oficer marynarki francuskiej Julien Marie Crozet (1728-1780). Dokument jest opisem podróży po Oceanie Spokojnym (południowym Pacyfiku), którą w latach 1771-1772 odbył francuski marynarz, badacz i odkrywca Marc-Joseph Marion du Fresne (1724-1772), w poszukiwaniu Terra Australis (dokładniej Terra Australis Incognito; łac. Nieznany Południowy Ląd). Wyprawa rozpoczęła się 18 października 1771 roku. W styczniu 1772 roku dotarła w okolice Wyspy Księcia Edwarda, a pod koniec miesiąca w rejon archipelagu Wysp Crozeta. Stąd obrano kurs na Ziemię van Diemena, która później w 1855 roku została przemianowana na Tasmanię. Po licznych perturbacjach (brak słodkiej wody, drewna do przebudowy statku, spotkania i potyczki, z przyjaznymi początkowo Aborygenami) ekspedycja dotarła do Zatoki Wysp w Nowej Zelandii. 12 czerwca 1772 roku nastąpił tragiczny finał wyprawy, Marion du Fresne i ponad dwudziestu członków załogi zginęło z rąk Maorysów. Była to pierwsza francuska bytność w Nowej Zelandii i druga w Australii. Niniejszy materiał dostarcza cennych informacji m.in. na temat życia rdzennych Tasmańczyków i Maorysów. Obserwacje Crozeta na temat życia Maorysów, wraz z raportami Cooka i jego oficerów, stanowiły przez kolejne czterdzieści lat jedyny dostępny materiał źródłowy na temat Nowej Zelandii. Do powyższego opisu Crozet włączył długi fragment z wyprawy badawczej (1769–1770) do Nowej Zelandii, którą odbył Jean-François-Marie de Surville (1717-1770), jako, że atak na Mariona du Fresne’a mógł być odwetem za porwanie maoryskiego wodza przez Surville’a w 1769 roku, na północ od Zatoki Wysp.