Neue Nordische Beytrage zur physikalischen und geographischen Erd- und Völkerbeschreibung, Naturgeschichte und Oekonomie. Zweyter Band

Opis dokumentu

Neue Nordische Beytrage zur physikalischen und geographischen Erd- und Völkerbeschreibung, Naturgeschichte und Oekonomie (Sankt Petersburg, Lipsk, 1781) - drugi tom wydanej na przestrzeni 1781-1796 w siedmiu częściach publikacji, której celem jest wzbogacenie i popularyzacja naukowej wiedzy z zakresu szeroko pojętej historii naturalnej, geografii fizycznej, geografii społeczno-ekonomicznej, geografii regionalnej, historii ludzkości, historii gospodarczej, historii kultury materialnej, historii społecznej, demografii historycznej etc. Wydawcą serii był niemiecki zoolog i botanik Peter Simon von Pallas (1741-1811).Pallas studiował w Halle i Getyndze medycynę i nauki przyrodnicze. Następnie udał się do Lejdy, gdzie powierzono mu uporządkowanie gabinetu historii naturalnej władcy Holandii. W rezultacie tej pracy opisał kilkanaście nowych gatunków kręgowców. Później pracował nad zbiorami zoologicznymi w Anglii. Badania te przyniosły mu europejską sławę. Jako wybitnego uczonego Katarzyna II Wielka zaprosiła go w 1767 do Rosji. Został członkiem-korespondentem Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu, a w 1768 - profesorem Uniwersytetu Petersburskiego. W latach 1768 -1774 przedsięwziął, z polecenia Rosyjskiej Akademii Nauk trudną i niebezpieczną wyprawę, która wiodła przez różne prowincje Imperium Rosyjskiego. W roku 1777 został członkiem komisji, mającej dokonać pomiarów obszaru Rosji. W tym też czasie jego zainteresowania naukowe przesunęły się w kierunku botaniki. W 1785 został członkiem zwyczajnym Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu. W latach 1793-1794 badał tereny południowej Ukrainy i Krymu. Od 1795 do 1810 mieszkał na Krymie, gdzie napisał 3-tomową monografię fauny rosyjskiej. Wrócił do Berlina w 1810 roku. Był jednym z najwybitniejszych podróżników-naturalistów XVIII wieku. Prowadził badania geograficzne, geologiczne, paleontologiczne, zoologiczne, botaniczne, etnograficzne i etnologiczne. Zebrał wielkie i o ogromnym znaczeniu naukowym kolekcje botaniczne, geologiczne i zoologiczne, które stały się podwaliną zbiorów przyrodniczych Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu. Po powrocie do Berlina, część swych zbiorów ofiarował Uniwersytetowi w Berlinie. Zgromadzone w niniejszym tomie teksty dotyczą m.in. historii naturalnej i opisu dzikiego osła mongolskiego, znanego również jako mongolski khulan; charakterystyki słonecznicy - gatunku dużego ptaka, będącego przedstawicielem rodziny słonecznic; informacji o gatunku małpy szerokonosej z rodziny płaksowatych (usititi białoucha); opisów osobliwych i rzadkich gatunków ryb; geograficzno-historycznego opisu Pekinu; mineralogii, w tym uwag na temat labradorytu; topograficzno-fizycznych opisów położonych na wschód od Kamczatki Wyspy Beringa i Wyspy Miedzianej etc. Tom zawiera również informacje, listy, raporty, dzienniki i fragmenty dzienników z wypraw i podróży m.in. podróży karawaną odbytej w latach 1727 i 1728 z Kiachtado Pekinu oraz w 1736 roku przez Mongolię do Pekinu, pod przewodnictwem Lorenza Lange (ok.1690-1752) etc.