Neuadel aus Blut und Boden

Opis dokumentu

Neuadel aus Blut und Boden (Monachium, Berlin, 1938) - książka, stanowiąca wykładnię idei (ideologii) Blut und Boden (pol. Krew i Ziemia), która zdeterminowała politykę rolną narodowego socjalizmu w opracowaniu agronoma i zootechnika, głównego popularyzatora tej teorii, polityka NSDAP, teoretyka kwestii rasowych III Rzeszy, w latach 1933-1942 Ministra Rzeszy do spraw Żywności i Rolnictwa Richarda Walthera Darré (1895-1953). Blut und Boden to szowinistyczna i rasistowska ideologia używana w III Rzeszy, oparta na idei przywiązania ludzi do ziemi, na której żyją. Głosiła ona m.in., że chłopi są źródłem życia rasy nordyckiej i w przeciwieństwie do ludności miejskiej, to chłopi są ostoją społeczeństwa, która odrodzi naród i rasę. Teoria Krew i Ziemia została po raz pierwszy użyta pod koniec XIX wieku wraz z rozwojem niemieckiego narodowego romantyzmu oraz pierwszych teorii rasistowskich.  Autor książki urodził się w Argentynie, jego ojcem był Niemcem, a matką pół-Szwedka pół-Niemka. W wieku 9 lat Darré wyjechał do Niemiec i kształcił się w szkołach w Heidelbergu, Godesbergu i Witzenhausen. Uczęszczał także do królewskiego College’u w Wimbledonie (Londyn). Oprócz niemieckiego, nauczył się mówić płynnie po hiszpańsku, angielsku i francusku. Podczas I wojny światowej służył w artylerii na froncie zachodnim i był kilkakrotnie ranny. Następnie należał do tzw. Związku Artamanów (organizacja młodych niemieckich nacjonalistów). Darré coraz bardziej skłaniał się ku teorii Blut und Boden, twierdząc iż rasa nordycka powinna być przywiązana do swojej ziemi a jej siłą są chłopi. Tezę tę popierał Heinrich Himmler, jeden z Artamanów. W 1930 wstąpił do NSDAP i zajął się aparatem partyjnym mającym na celu pozyskanie dla narodowych socjalistów rolników niemieckich. Darré miał trzy cele: wzniecić niezadowolenie wśród rolników wobec władz Republiki Weimarskiej, pozyskać ich poparcie dla NSDAP oraz przekonać ich, by stali się przyszłymi osadnikami, którzy zastąpią Słowian na obszarach wschodnich. Wszystkie te cele udało mu się osiągnąć. Od 1930 roku należał do również do SS. Od kwietnia 1933 do 1945 Darré był Przywódcą Rolników Rzeszy (Reichsbauernführer), a od 29 czerwca 1933 do 23 maja 1942 sprawował stanowisko Ministra Rzeszy do spraw Żywności i Rolnictwa. Oprócz tego do 1938 stał na czele RuSHA (Głównego Urzędu dla spraw Rasowych i Osadnictwa SS) i odegrał ważną rolę w tworzeniu tego urzędu w 1931 r. Teoria Krew i Ziemia oparta na idei przywiązania ludzi do ziemi, na której żyją stała się jedną z podstaw hitlerowskiej polityki ekspansji. Poglądy Darré’a mocno wpływały na Himmlera, który hołdował tezie o wyższości narodu niemieckiego, opartej na selekcji rasowej Jego poglądy i tezy miały duży wpływ na eksterminacyjną politykę hitlerowską podczas II wojny światowej. Darré został schwytany przez aliantów w 1945. Następnie został osądzony przez Amerykański Trybunał Wojskowy w tzw. procesie ministerstw (jeden z procesów norymberskich). W 1949 został skazany na karę 7 lat pozbawienia wolności, lecz zwolniono go już w 1950 r.Zmarł trzy lata później w Monachium. Jego teorie do dzisiejszych czasów inspirują radykałów. Uzupełnienie do niższej publikacji stanowi tekst Reichserbhofgesetz - nazistowskiej ustawy uchwalonej w 1933 roku, która była wyrazem ideologii Blut und Boden i wdrażała jej zasady stwierdzając, że jej celem jest: „zachowanie społeczności rolniczej jako źródła krwi narodu niemieckiego”. Do ideologii Blut und Boden Darré nawiązywał również w innych swoich publikacjach m.in. w : „Das Bauerntum als Lebensquell der nordischen Rasse” oraz „Um Blut und Boden”.