"Musiker-Kalender"

Opis dokumentu

Kalendarz przeznaczony dla muzyków i innych osób związanych z muzyką. Tytuł publikacji ewoluował, w niektórych latach brzmiąc "Musiker-Kalender", „Allgemeiner Deutscher Musiker Kalender”, „Deutscher Allgemeiner Kalender”. Kalendarz zawiera tabelki i puste miejsca przeznaczone do zapełnienia ich adresami, tytułami muzykaliów i terminami lekcji muzycznych. Umieszczone są także istotne i przydatne dla osób parających się muzyką informacje: adresy ważnych instytucji muzycznych, tytuły specjalistycznych periodyków i nowo wydanych publikacji z zakresu muzyki, daty liczących się imprez muzycznych, rocznice urodzin i śmierci słynnych kompozytorów i ich biogramy, zasady wymowy włoskich terminów muzycznych etc. Każdy numer zawiera także informacje na temat życia muzycznego w większych niemieckich miastach - wykazy towarzystw śpiewaczych, działających w mieście orkiestr, istniejących sal koncertowych, nazwiska osób ważnych dla miejscowego ruchu śpiewaczego i muzycznego, adresy księgarń oferujących muzykalia oraz producentów instrumentów i innych artykułów muzycznych (dla Elbląga kalendarz wymienia następujące towarzystwa śpiewacze – elbląski chór kościelny (chór kościoła NMP), Nowe Towarzystwo Śpiewacze, Liedertafel, Liederhain, katolickie Towarzystwo Cecyliańskie, z orkiestr – orkiestrę teatru miejskiego Pelza i orkiestrę wojskową Ottera, pośród aktywistów życia muzycznego m. in. H. Nitschmann’a, T. Lötscha – nauczyciela muzyki, dyrygenta towarzystw śpiewaczych, kompozytora E. Korell’a, kantorów i organistów Odenwalda i Krassuskiego, nauczycielkę gry na fortepianie Helenę Porsch. Kalendarz donosił też o nowo wprowadzonych ustawach i innych kwestiach prawnych, o ile miały one znaczenie dla świata muzyki (w kalendarzu na rok 1881 zamieszczona jest np. relacja z interesującego procesu, jaki wytoczył cesarzowi Niemiec reprezentant pisarzy dramatycznych Batz w związku bezprawnym jego zdaniem wystawieniem przez Teatr Dworski w Berlinie operetki „Car i cieśla” z muzyką i librettem Alberta Lortzinga). We wszystkich egzemplarzach ze zbiorów Biblioteki Elbląskiej (poza numerem z 1897 r.) zapiski rękopiśmienne. Biblioteka Elbląska w swoich zbiorach posiada roczniki: 1877, 1879-1881, 1897.