Musik und Rasse

Opis dokumentu

Musik und Rasse (Monachium, 1932) - publikacja z dziedziny muzykologii i historii muzyki, której tematyka uwzględnia rasowo zorientowane podejście do tego obszaru ludzkiej kultury. Autorem książki jest Richard Eichenauer (1893-1956) - niemiecki pisarz muzyczny, nauczyciel śpiewu, krytyk muzyczny w „Bochum Anzeiger”, od 1932 roku pracownik Głównego Urzędu Rasy i Osadnictwa SS (niem. Rasse- und Siedlungshauptamt), realizującego koncepcję Heinricha Himmlera dotyczącą „hodowli rasy germańskiej” i zdobywania dla niej „przestrzeni życiowej” oraz od 1933 roku członek NSDAP. W swojej książce Eichenauer poddaje analizie kompozytorów reprezentujących sześć różnych ras, według klasyfikacji zaczerpniętej z opublikowanej w 1930 roku, przez głównego teoretyka rasizmu niemieckiego w okresie międzywojennym Hansa Friedricha Karla Günthera (1891-1968) pracy „Rassenkunde des deutschen Volkes” i wyrusza w podróż przez historię muzyki, od „azjatyckich kontrastów”, z Chinami i Mezopotamią, naturalnie należącymi do nordyckiego kręgu wpływów, aż po ostatni rozdział, który omawia „skażone talenty” żydowskich kompozytorów. Eichenauer z naiwnym uporem odkrywa konsekwencje teorii rasowej aż po głąb czysto niemieckiej muzyki. Jego analizy pokazują nie tylko walkę z muzyką pochodzącą od Żydów. Nieświadomie i niechętnie wskazują umniejszanie i niszczenie wszystkiego, co od stuleci było uważane za europejską kulturę muzyczną. Publikację Eichenauera niektórzy określili mianem muzycznej parafrazy rasistowskiej twórczości Günthera.