Methodus Totius Controversiae Ubiquitariae brevis et perspicua...

Opis dokumentu

Rozprawa teologiczna autorstwa teologa protestanckiego Davida Pareusa (1548-1622), będąca głosem w sporze o tzw. „unię hipostatyczną”, czyli jedność natury boskiej i ludzkiej w osobie Jezusa Chrystusa. Kwestia ta budziła zażarte spory od początków dziejów chrześcijaństwa, Pareus przywołuje w swojej pracy postaci i poglądy m. in. Walentyna Egipcjanina – przywódcy sekty gnostyckiej z II w. n. e., zwanej od jego imienia walentynianami, Pawła z Samosaty, odrzucającego wiarę w boskość Chrystusa, ebonitów, którzy również negowali te wiarę, podobnie jak zwolennicy Ariusza, czyli arianie, oraz zwalczających „herezję” – m. in. św. Cyryla, który jako pierwszy użył sformułowania „unia hipostatyczna”. Na początku druku wiesz „Do Pantachusa” (z greckiego – „wszechobecny”) będący aluzją do utworu Pietro Vermigliego (1499- 1562) – włoskiego zakonnika, później teologa i pisarza kalwińskiego, w którym występuje postać o tym imieniu, a skrywa się pod nią teolog i działacz reformacyjny Johannes Brenz – zwolennik poglądu o wszechobecności ciała Chrystusa. Na początku druku dedykacja dla barona Udalryka von Kauniz (1569-1617) – pana w Sławkowie i Zdaniczach i barona Boguchwała von Nachod.Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1552-Pol.6.II.1561. Format bibliograficzny: 4. Krawędzie przycięte - barwione; typ oprawy (materiał)- biały pergamin (oprawa z japem); zdobienia oprawy - tłoczenia ślepe; okładzina - tektura; wiązania skórzane (brak dwóch wiązań); niewielkie deformacje; niewielkie zacieki/zaplamienia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.