M. Tullii Ciceronis Opera ad optimas editiones collata […] volumen quartum

Opis dokumentu

M. Tullii Ciceronis Opera… publikacja, wydana w 1781 roku, w ramach słynnej kilkudziesięciotomowej serii wydań greckich i łacińskich autorów klasyczynych Bipont Editions, nazwanej tak od Bipontium, współczesnej łacińskiej nazwy Zweibrücken. Niniejszy tom zawiera czwartą część antologii dzieł wybitnego rzymskiego mówcy, filozofa i polityka Marka Tulliusza Cycerona, łac. Marcus Tullius Cicero (106 p.n.e. - 43 p.n.e). W młodości zdobył gruntowne wykształcenie retoryczne i filozoficzne w Rzymie i w Grecji oraz sprawował kolejne urzędy, których uwieńczeniem był konsulat w 63 roku. Podczas sprawowania tego urzędu Cyceron zdobył sławę jako pater patriae (ojciec ojczyzny) - po uratowaniu państwa od zamachu stanu. Już w starożytności sposób, w jakim posługiwał się językiem łacińskim, był uznawany za ideał, do którego powinni dążyć mówcy i pisarze. W średniowieczu na podstawie jego dzieł nauczano retoryki, a autorytet Cycerona w tej dziedzinie był uważany za niepodważalny. Dla humanistów stał się pisarzem wzorcowym, którego styl należało naśladować. Jego mowy, listy oraz teksty na temat retoryki i filozofii, uważane są za normę językową prozy łacińskiej. Cyceroński model używania języka przez wieki wpływał na rozwój kultur, które czerpały wzorce z klasycznej łaciny. Cyceron rozwinął prozę rzymską, a dziedzictwo filozofii greckiej przekazał następnym wiekom po łacinie. Jego dzieła były inspiracją dla twórczości europejskiej przez lata, po dziś dzień są żywe, a postać Cycerona nie jest obca współczesnej kulturze masowej, pojawiając się m.in. w powieściach i filmach. Niniejsza część, zawiera wybrane mowy Cycerona pochodzące, z pierwszego okresu działalności oratorskiej, obejmującego lata 81–66, czyli przemówienia wygłoszone do objęcia pretury oraz drugiego okresu, obejmującego lata 66–59 (od pretury do wygnania). Mowy, w życiorysie mówcy stanowią, najbardziej twórczą dziedzinę aktywności publicznej. Dzięki zdolnościom retorycznym zrobił karierę polityczną, zyskał miano obrońcy chylącej się ku upadkowi republiki w Rzymie oraz sprawnego i prawego adwokata. Mowy przyniosły mu ponadczasową sławę wielkiego męża stanu, mędrca i obywatela. Tom mieści w sobie m.in.: mowy oskarżycielskie Cycerona w procesie o nadużycia finansowe w roku 70 p.n.e., namiestnika Sycylii Gajusza Werresa (łac In Verrem); mowę w obronie Marka Fontejusza (łac. Pro Fonteio); mowę w obronie Aulusa Kluencjusza Habitusa (łac. Pro Cluentio); mowy konsularne: w obronie Rabiriusza (łac. Pro Rabirio perduellionis reo), cztery słynne mowy (tzw.katylinarki) wygłoszone w senacie, przeciwko Lucjuszowi Sergiuszowi Katylinie (łac. In Catilinam) w 63 r. p.n.e. etc.