Ludovico Ariosto’s Rasender Roland (Lipsk, 1845) – piąta i ostatnia część niemieckojęzycznego przekładu włoskiego eposu rycerskiego „Orland szalony” (Orlando furioso) napisanego przez włoskiego poetę Ludovica Giovanniego Ariosta (1474-1533). Epos jest najdłuższym znanym eposem europejskim (46 pieśni, 38736 wersów w formie rymowanej oktawy). Opisuje przygody Orlanda, paladyna króla Franków, Karola Wielkiego, walki z najazdem muzułmańskim (wojna z saraceńskim królem Agramante) oraz nieodwzajemnioną miłość Orlanda do Angeliki, królewny z Orientu. Zawiera wiele rozbudowanych dygresji, elementów fantazji i magii oraz walki dobra ze złem. Z myślą o napisaniu epickiego poematu sławiącego rycerstwo Ariosto nosił się od 1503 roku. W 1506 roku ukończył pierwszą, napisaną po włosku, księgę „Orlanda szalonego”, którą przedstawił kardynałowi Ippolito d’Este (1479-1520). W pieśniach chciał dać wierny obraz rycerstwa „śpiewać o kobietach, rycerzach, o zbrojnych czynach, o miłości i odważnych wyprawach”. Poemat został ukończony w 1515 roku, ale Ludovico Ariosto pracował nad nim do końca swojego życia. Pierwsze wydanie „Orlando furioso” ukazało się w Ferrarze w 1516 roku, kolejne w 1521 roku, a wydanie pełne w 1532 roku. Prace nad dalszym doskonaleniem dzieła przerwała śmierć autora. Ten renesansowy włoski epos rycerski wywarł niebagatelny wpływ na późniejszą kulturę. Autorem niemieckojęzycznego przekładu jest niemiecki poeta i tłumacz Johann Diederich Gries (1775-1842).