Pismo jest drugą polemiką, jakiej podjął się w odpowiedzi na poglądy Johanna Sturma niemiecki pastor i syn znanego teologia Andreasa Osiandra - Lucas Osiander. Jest ona częścią szerszej dyskusji, jaka toczyła się między Sturmem i Pappem (polemiki Sturma pt. Antipappi), a w ostatniej fazie także z Osiandrem. Wzrastający antagonizm ostatecznie doprowadził w 1581 roku do usunięcia Sturma z funkcji rektora Akademii w Strasburgu. Tematem spornym było jego humanistyczne, bardziej otwarte podejście do chrześcijaństwa i protestantyzmu (w duchu Melanchtona i kryptokalwinizmu), które stało się przedmiotem ataków rosnącej w siłę – zwłaszcza po oficjalnym zatwierdzeniu w 1577 Formula concordiae - radykalnej frakcji luterańskiej. Pismo Osiandra jest przykładem takiej agresywnej polemiki, w której obok cytatów z Pisma Świętego, ojców kościoła i wypowiedzi Lutra znaleźć można również argumentum ad personam. Wśród poruszanych tematów znalazły się przede wszystkim osoba Chrystusa i właściwe rozumienie Wieczerzy Pańskiej. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.869-Pol.6.II.873. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Typ oprawy (materiał) - biały pergamin (oprawa z japem); okładzina - tektura; krawędzie wtórnie przycięte - barwione; wiązania - skórzane; niewielkie zacieki/ zaplamienia; średnie deformacje. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.