Pierwsza część dzieła teologicznego Victora Strigela naśladującego Loci communes Filipa Melanchtona. Utwór wpisuje się w nurt religijnej polemiki wokół poglądów tego reformatora, z której wyłonił się ostateczny kształt doktryny luterańskiej. Strigel jako reprezentant Akademii w Wittenberdze sympatyzował z filipistami. Na okładce widnieje stempel drukarski Mateusza Harnisha prezentujący róg obfitości wraz z łacińskim komentarzem “chroniona wiara czyni zamożnym”. Jest to aluzja do drukowanych przez niego dzieł filipistów. Dzieło zredagował i we wstępie opatrzył listem do mecenasów uczeń Strigela Christoph Pezel. Po wstępie następuje dydaktyczna przedmowa adresowana do studentów teologii z Lipska i erudycyjna mowa, którą wygłosił Strigel na Lipskiej Akademii. Cztery właściwe tomy rozprawy poprzedza prefacja odwołująca się do dzieła Melanchtona i spis treści. Wypełniają je analizy zagadnień opracowanych na potrzeby wykładów teologicznych w Lipsku, kluczowych dla właściwego (według filipistów) rozumienia chrześcijaństwa i nawiązujących formą i ideą do dzieła Melanchtona. W pierwszej części znaleźć można informacje dotyczące metodologii nauczania i uczenia się teologii, podstawy dogmatyczne istnienia każdej z trzech osób Trójcy Świętej i kerygmatyczny wykład o stworzeniu człowieka, przyczynie grzechu, wolnej woli i naturze grzechu.