Leyer und Schwert […]

Typ: Książka Rok publikacji: 1814 Miejsce publikacji: Berlin Autor:
  • Körner, Theodor
Strony: [ 2 ]; VIII; 102 Sygnatura: KD.2008 biblioteka cyfrowa link Języki: ger Hasła kluczowe:
  • Literatura niemiecka - 19 w.
  • Historia literatury niemieckiej
  • Liryka niemiecka
  • Körner, Theodor - kolekcja utworów
  • Körner, Christian Gottfried (1756-1831)
  • Körner, Theodor (1791-1813)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 13.02.2023

Opis dokumentu

Leyer und Schwert (Berlin, 1814) - zbiór patriotycznych utworów (piosenek i wierszy), napisanych podczas pełnienia służby wojskowej przez niemieckiego poetę i dramaturga Theodora Körnera (1791-1813) i opublikowanych pośmiertnie przez jego ojca, niemieckiego prawnika i pisarza Christiana Gottfrieda Körnera (1756-1831). Podczas pobytu w Wiedniu autor zyskał rozgłos kilku cenionymi utworami (m.in. Der Grüne Domino, Die Braut i Nachtwächter), które jeszcze do końca XIX wieku utrzymywały się w repertuarach teatrów niemieckich. Dwie jego większe tragedie - Zriny i Rosamunde - głębokością uczucia i młodzieńczym entuzjazmem dla wszystkiego, co dobre i szlachetne, wywierały znaczny wpływ na młodzież i wzywały do bohaterstwa. W 1809 roku poeta odwiedził m.in. Kotlinę Jeleniogórską, Karkonosze i Góry Izerskie. Podróż ta zaowocowała serią wierszy opiewających uroki tego fragmentu świata. Utwory te ukazały się w cyklu Knospen (1810). Twórczość młodego poety została przyjęta z zadziwiającym poklaskiem nie tylko w Wiedniu, ale także w Weimarze, gdzie wspierał go Goethe. W roku 1813 otrzymał stałą posadę jako poeta dworskiego teatru Burgtheater w Wiedniu. W marcu 1813 roku postanowił przyłączyć się do niemieckiego ruchu wyzwoleńczego, wyjechał do Wrocławia i wstąpił do korpusu ochotników Ludwiga Adolfa Wilhelma von Lützowa (1782-1834). Był tam starszym jegrem, potem oficerem i ostatecznie adiutantem Lützowa.17 czerwca 1813 roku został ranny w bitwie pod Kitzen koło Lipska. W sierpniu wrócił do korpusu i brał udział w kolejnych potyczkach. 26 sierpnia 1813 roku został śmiertelnie ranny w podbrzusze w lesie w pobliżu wsi Rosenow i pochowany pod starym dębem (Theodor-Körner-Eiche) w okolicach wsi Wöbbelin. W czasie pełnienia służby pisał patriotyczne wiersze i pieśni pełne religijnego i wojennego patosu, które zostały opublikowane w niniejszym zbiorze i przyniosły mu niezwykłą sławę pośmiertną. Stał się symbolem heroicznego młodzieńca, który śpiewając ginie za ojczyznę. Są one uważane są za najlepsze z utworów Körnera i należą do najpiękniejszych niemieckich pieśni wojennych i patriotycznych. Dzięki tym utworom przylgnął do niego nawet przydomek „niemieckiego Tyrteusza”.