Johann Jacob Hofmann (1635-1706) był szwajcarskim teologiem, historykiem i leksykografem związanym z Bazyleą. Studiował na uniwersytecie w Bazylei, w 1667 roku został tam profesorem języka greckiego, w roku 1683 profesorem historii, a w roku 1685 doktorem teologii. Lexicon universale powstawał przez wiele lat i stanowi opus vitae Hofmanna. Jest pierwszą z wielu tego typu prac typu słownikowo-encyklopedycznego, które powstawały począwszy od XVII wieku i jednocześnie jednym z ostatnich słowników naukowych napisanych w języku łacińskim. Pierwszy tom otwiera miedziorytowy frontyspis sygnowany przez rysownika H. Z. Raidela i sztycharza Melchiora Haffnera (1600-1699). Na karcie tytułowej widnieje sygnet wydawniczy oficyny Johanna Hermanna Widerholda (1635-1683). Autor zadedykował swoje dzieło czterem wysokim miejskim urzędnikom, w tym burmistrzom, ówczesnej Bazylei oraz całej radzie miejskiej. Wśród wymienionych z imienia i nazwiska są: Johann Rudolf Burckhard (1620-1683), Johann Jacob Burckhard, Johann Ludwig Krug (1617-1683) oraz Emanuel Socin (1628-1717).