Johann Jacob Hofmann (1635-1706) był szwajcarskim teologiem, historykiem i leksykografem związanym z Bazyleą. Studiował na uniwersytecie w Bazylei, w 1667 roku został tam profesorem języka greckiego, w roku 1683 profesorem historii, a w roku 1685 doktorem teologii. Lexicon universale powstawał przez wiele lat i stanowi opus vitae Hofmanna. Jest pierwszą z wielu tego typu prac typu słownikowo-encyklopedycznego, które powstawały począwszy od XVII wieku i jednocześnie jednym z ostatnich słowników naukowych napisanych w języku łacińskim. Na karcie tytułowej drugiego tomu widnieje sygnet wydawniczy oficyny Johanna Hermanna Widerholda (1635-1683). Tom drugi zamyka łaciński indeks oraz obszerny wykaz nazw własnych w oryginalnym brzmieniu, czyli w językach narodowych, przede wszystkim po włosku i francusku. Pojawiają się w nim także nieliczne nazwy w innych językach, w tym po polsku.