Publikacja literacka z 1777 roku, wydawana przez Engelharda Benjamina Schwickerta (1741-1825) zawierająca rozprawę o historii twórczości poetyckiej w Niemczech oraz utwory poetyckie (m.in. poematy i wiersze) różnych autorów. Ta forma publikacji literackiej cieszyła się w Niemczech szczególnym zainteresowaniem począwszy od 1770 roku i rozpowszechniła się w przeciągu wieku XIX. Wzorem i inspiracją dla Leipziger Musenalmanach był periodyk (Almanach des Muses) wydawany przez Claude-Sixte Sautreau de Marsy, ukazujący się od 1765 roku w Paryżu, zawierający noty i recenzje literackie oraz pierwsze publikacje debiutujących twórców literackich.