Lehrbuch der Astronomie - (Berlin, 1798) - trzeci tom XVIII - wiecznego podręcznika astronomii, opublikowanego w czterech tomach na przestrzeni 1794-1803. Autorem opracowania jest Abel Bürja (1752-1816) - niemiecki matematyk, nauczyciel, kaznodzieja, członek Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie oraz honorowy członek Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu. Astronomia jest nauką, której zadaniem jest poznawanie zjawisk występujących we Wszechświecie, a także zgłębianie praw, jakim one podlegają. Kluczowe znaczenie dla rozważań astronomicznych mają obserwacje. Astronomia określana jest jako jedna z najstarszych nauk przyrodniczych, która zrodziła się zarówno z zainteresowań poznawczych i religijnych, jak i potrzeb czysto praktycznych, np. stworzenia kalendarzowej rachuby czasu, zasad nawigacji etc. Tom trzeci podzielony zastał na siedem głównych rozdziałów, w których autor opisuje i wyjaśnia m.in.: kwestię zmierzchu, światła zodiakalnego, zorzy polarnej, ruchu Ziemi wokół Słońca, ruchu planet, ruchu Księżyca, układu planetarnego i Układu Słonecznego, zjawiska paralaksy planet i Słońca, odległości i wielkości tych ciał niebieskich etc.