Lehrbuch der Anorganischen Chemie

Opis dokumentu

Lehrbuch der Anorganischen Chemie (Brunszwik, 1919) - podręcznik do nauki chemii nieorganicznej z początku XX wieku w opracowaniu niemieckiego chemika, pedagoga i nauczyciela akademickiego Karla Andreasa Hofmanna (1870-1940). Chemia nieorganiczna to dział chemii zajmujący się wszystkimi pierwiastkami chemicznymi oraz ich związkami, z pominięciem organicznych związków węgla (węglowodorów i ich pochodnych). Fundamentem wiedzy każdego chemika, a przede wszystkim chemika nieorganika, pozostaje układ okresowy, który powstał na skutek zaobserwowania praw wynikających ze struktury atomu. Chemia nieorganiczna skupia się na badaniu właściwości oraz klasyfikacji substancji nieorganicznych. Przedmiotem badań są również reakcje chemiczne, jakim te związki ulegają. Obszerna licząca niespełna siedemset pięćdziesiąt stron oraz 129 rycin i ilustracji publikacja podzielona została na cztery główne rozdziały. Pierwszy zawiera krótkie wprowadzenie do chemii ogólnej, prezentuje rys historyczny, wyjaśnia podstawowe pojęcia chemiczne oraz związki chemii z fizyką. Drugi charakteryzuje niemetale - pierwiastki chemiczne, które nie wykazują właściwości metalicznych. Trzeci prezentuje metale czyli pierwiastki chemiczne charakteryzujące się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych (niezwiązanych). Ostatni czwarty rozdział opisuje m.in. materiały wybuchowe, materiały radioaktywne, rozmieszczenie pierwiastków poza powierzchnią Ziemi, strukturę molekularną kryształów, budowę atomu etc.