La sublime scuola italiana ovvero le piu eccellenti opere di Petrarca, Ariosto, Dante, T. Tasso, Pulci, Tassoni, Sannazzaro, Chiabrera, Burchiello, Macchiavelli, Boccaccio, Casa, Varchi […] Edizione di Agostino de Valenti. Poeti Volume VII

Opis dokumentu

Wydana w 1797 roku, w Stralsundzie i Berlinie, siódma część antologii klasyki włoskiej, zawierająca wybór głównych dzieł czołowych przedstawcieli literatury włoskiej. Niniejszy tom zawiera 16 pieśni eposu rycerskiego Jerozolima wyzwolona (wł. La Gerusalemme Liberata), którego autorem jest Torquato Tasso (1544-1595) - włoski poeta, uważany za jednego z najwybitniejszych twórców włoskiego renesansu. Poemat autora, odwołujący się do dziejów pierwszej wyprawy krzyżowej (1096−1099), określany jest mianem najważniejszego osiągnięcia literackiego Tassa, a zarazem „dziełem, które okazało się przyczyną jego udręki i chwały”. Ostro atakowany przez współczesną mu krytykę literacką, złamany życiowo, dręczony skrupułami religijnymi i zmuszony do spędzenia większości życia w szpitalu psychiatrycznym, Tasso w XIX wieku stał się częścią romantycznej legendy, a jego udziałem stała się trwająca do dziś sława największego twórcy włoskiego swoich czasów. Zainteresowanie twórczością Tassa osiągnęło swoje apogeum w dobie romantyzmu. Jego znaczący wpływ widoczny jest u takich pisarzy jak Lord Byron czy Adam Mickiewicz. Torquato Tasso ukończył pisanie Jerozolimy wyzwolonej w 1575 roku, jednak wydał ją dopiero w 1581 roku, po dwukrotnym poddaniu swojego dzieła ocenie Świętej Inkwizycji. W miarę pisania utworu, uświadamiał sobie z coraz większą siłą sprzeczności stojące pomiędzy wojną a życiem zgodnym z przykazaniami Chrystusa, pomiędzy zmysłowymi przeżyciami rycerzy a duchowym sensem wiary. Pomimo wewnętrznych wątpliwości ogarniających autora Jerozolima wyzwolona spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem czytelników i trwale wpisała do kanonu literatury włoskiej i światowej. Przekładu na język polski dokonał w 1618 roku bratanek Jana z Czarnolasu - Piotr Kochanowski. Akcja poematu opiera się na modelu Iliady i  opisuje ostatnią fazę pierwszej krucjaty - oblężenie i zdobycie Jerozolimy, którą dowodził Gotfryd z Bouillon, fre. Godefroy de Bouillon (ok. 1058 -1100).