Kurzgefasstes Handwörterbuch über die schönen Künste (Lipsk; 1795) - pierwsza część, XVIII - wiecznego, podręcznego słownika tematycznego z zakresu sztuk pięknych; praca zbiorowa pod redakcją Johanna Gottfrieda Grohmanna (1763-1805). Sztuki piękne to wspólna nazwa obejmująca malarstwo, rzeźbę i architekturę, łącznie z poezją, wymową oraz tańcem i muzyką, przejęta z języka francuskiego (les beaux arts) w XVIII wieku. Zaznaczyć należy, że już wcześniej - Français Blondel (Cours d`architecture, 1675) omówił szczególne znaczenie sztuk pięknych w dziedzinie kultury, wyodrębniając je z grupy tzw. sztuk wyzwolonych. Podstawą wyróżnienia były piękno i harmonia, rządzone wyobraźnią i sprawiające przyjemność. W końcu XIX wieku termin ten zaczął oznaczać plastykę. Obecnie do sztuk pięknych zalicza się także sztukę użytkową. Niniejsza, pierwsza część słownika tworzy zbiór definicji słów i wyrażeń opracowanych przez rożnych autorów ( m.in. Heydenreich, Stieglitz, Löbel, Blümner, Baumach, Grohmann) i ułożonych w porządku alfabetycznym od litery A do I.