Wydana w Braniewie (niem. Braunsberg) w 1841 roku krótka relacja dotycząca morderstwa i pogrzebu biskupa warmińskiego Andrzeja Stanisława von Hattena (1763-1841), uzupełniona mową pogrzebową wygłoszoną przez ówczesnego regensa Seminarium Duchownego w Braniewie, późniejszego kanonika kapituły warmińskiej Karla Dittersa von Dittersdorfa (1793-1851). Andrzej Stanisław von Hatten pochodził z warmińskiego rodu szlacheckiego Hatten-Hattyńskich, którego przodkowie przybyli na Warmię już w XVI wieku. Teologię studiował u księży misjonarzy w Warszawie, później w gimnazjum w Braniewie, a od 1783 w Collegium Germanicum w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z teologii i filozofii. 1 kwietnia 1786 w bazylice laterańskiej otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie na Warmię przez sześć lat pracował w kancelarii księcia biskupa Ignacego Krasickiego. W grudniu 1792 został dziekanem w Pieniężnie, a siedem lat później otrzymał kanonię warmińską. W 1800 papież Pius VIII mianował go biskupem pomocniczym warmińskim ze stolicą tytularną w Dianie. W 1801 przyjął sakrę biskupią w katedrze oliwskiej z rąk księcia biskupa Karola von Hohenzollerna. 26 kwietnia 1837 wybrany został przez kapitułę na biskupa warmińskiego. Życie biskupa dobiegło końca 3 stycznia 1841 roku. Został zamordowany przez szaleńca.Zabójcą okazał się mieszkaniec Fromborka - czeladnik krawiecki Rudolf Kühnapfel (1814-1841). Mężczyznę spotkała okrutna kara za swój czyn. Zabójcę skazano na śmierć poprzez publiczne łamanie kołem, które było ówcześnie jedną z brutalniejszych metod wykonania kary. (Wyrok wykonano we Fromborku na oczach około 10 tys. ludzi. W państwie pruskim był to ostatni wyrok publiczny). Andrzej Stanisław von Hatten pochowany został w kaplicy Zbawiciela w katedrze fromborskiej. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. KD.3557 - KD.3558.