Konstantin Hierl […] Der Mann und sein Werk (Berlin, 1934) - pierwsze wydanie publikacji opisującej postać i działalność jednego z czołowych działaczy ruchu hitlerowskiego i przywódcy Reichsarbeitsdienst (w skrócie RAD; pol. Służba Pracy Rzeszy) Konstantina Hierla (1875-1955). Autorami opracowania są niemiecki oficer i pisarz Hans Henning Alfred August Freiherr von Grote (1896-1946) i urzędnik Reichsarbeitsdienst, adiutant Hierla Herbert Erb (1901-1970). Publikacja opatrzona przedmową z faksymile podpisu jednego z prominentnych działaczy narodowosocjalistycznych, ministra spraw wewnętrznych Rzeszy Wilhelma Fricka (1877-1946). Konstantin Hierl w czasie pierwszej wojny światowej służył jako oficer sztabowy, a po jej zakończeniu służbę pełnił we Freikorpsach. W 1919 roku jako major w politycznym departamencie Reichswehry w Monachium, nakazał byłemu żołnierzowi Hitlerowi, wzięcie udziału w spotkaniu Niemieckiej Partii Robotników, która potem stała się partią nazistowską. Ideologia nacjonalistyczna oraz militarny, bojowy i antydemokratyczny sposób myślenia pozwoliły mu wcześnie znaleźć swój intelektualny i polityczny dom w NSDAP, do której wstąpił w 1927 roku. 5 czerwca 1931 roku stanął na czele ochotniczej organizacji robotniczej FAD (Freiwilliger Arbeitsdienst), która wykonywała szereg zadań i pomagała obywatelom w różnych pracach (np. rolnych). Prowadził też działalność wśród młodzieży na rzecz kształtowanie postaw obywatelskich poprzez naukę i pracę. Planował wprowadzenie przymusowej służby pracy, do której musieliby należeć wszyscy młodzi Niemcy, od dzieci arystokratów po dzieci chłopów i robotników. Wspólna praca fizyczna miała być przyczynkiem do zacieśnienia więzi między obywatelami z różnych warstw społecznych. Służba pracy miała trwać dwa lata i miała być wykonywana w środowisku wiejskim aby umacniać w młodych Niemcach przywiązanie do ziemi ojczystej. Po tej służbie młodzież miała odbywać obowiązkową służbę wojskową. Kiedy w 1933 naziści przejęli władzę w Niemczech, Hierl był już wysokim rangą członkiem NSDAP i nadal kierował swoją organizacją, którą zwano NSAD (Nationalsozialistischer Arbeitsdienst). Później na polecenie Adolfa Hitlera został mianowany sekretarzem ds. pracy w Ministerstwie Pracy, a NSAD zmieniono na Reichsarbeitsdienst. Hierl przyjął tytuł Reichsarbeitsführera i pozostał jej przywódcą do końca wojny. W konkluzji autorzy książki stwierdzają m.in : „…Są dwie rzeczy, które można powiedzieć o tym najbardziej dojrzałym człowieku … jego lojalność wobec Adolfa Hitlera i jego cel, obowiązek pracy...” Konstantin Hierl, 24 lutego 1945 roku otrzymał najwyższe odznaczenie w partii nazistowskiej - Order Niemiecki. Do śmierci pozostał wierny światopoglądowi narodowosocjalistycznemu.