Obszerny, kościelny śpiewnik (kancjonał) gminy ewangelicko-reformowanej (gminy kalwińskiej) w Gdańsku wydany w 1744 roku. Kalwini to jedno z wyznań chrześcijańskich powstałych w wyniku reformacji, zwane też ewangelicko-reformowanym. Stosownie do poglądów i nauk założeń wzorcowej gminy w Genewie i ideologa tej grupy Jana Kalwina, kalwinizm odrzuca m.in. prymat papieża. Głosi ideę wybraństwa (predestynacji) w osiągnięciu zbawienia, dominacji osobistej moralności nad dogmatami i kultem, propaguje całkowite obrazoburstwo, a w organizacji Kościoła – demokratyczny ustrój synodalny, polegający na zakładaniu autonomicznych gmin. W Gdańsku pojawili się po uzyskaniu przywileju wyznaniowego. W śpiewniku zebrane zostały biblijne psalmy Dawida wzbogacone zapisami nutowymi oraz pieśni autorstwa Marcina Lutra (1483-1546) i innych twórców, wykorzystywane całorocznie w liturgii kościelnej, codziennych medytacjach i modlitwach. Dokument zawiera również katechizm przedstawiający doktryny wiary i obyczajów, używane w nauce religii.