Kiersyty majątek Kerschitten – zdjęcie mapy

Opis dokumentu

Obok zdjęcie przedstawiające fragment niemieckiej mapy z miejscowością Kiersyty (Kerschitten), niedaleko Wopit (Opitten), obecnie w gminie Rychliki, w województwie Warmińsko-mazurskim. Fragment mapy przedstawia majątek Kerschitten a fotografia pochodzi ze zbiorów Dokumentów Życia Społecznego Biblioteki Elbląskiej. Niemiecka nazwa wsi wywodzi się od staropruskiego rzeczownika "kerse", co oznacza połów, łowienie ryb, natomiast końcówka" -iten" oznaczała w tym języku teren zalesiony. Ma, więc związek z kiersyckim jeziorem i znajdującymi się opodal lasami. Przed przybyciem Krzyżaków była tu osada pruska, a pierwszy, znany kontrakt lokacyjny dla Kiersit pochodzi z 21 grudnia 1404 roku. W dokumencie von Wobeke. W dokumencie tym Burghard von Wobeke wielki szatny dzierzgońskiej komturii, występuje jako pan feudalny dla zasadźcy (lokatora) - Clauke z Krupina, który kupił od "Koythena mieszkańca Kiersyt" trzy radła ziemi. Na początku XV wieku osiadła w Kiersitach ród von Reibnitz, który otrzymał osadę z nadania Zakonu. Reibnitzowie byli tu nieprzerwanie aż do 1945 roku, ich potomkowie wywodzili się z Czech. W 1785 roku Kiersity były folwarkiem szlacheckim liczącym 14 domostw do majątku należały Rejsyty i Wopity. W 1922 roku jako właściciel majątku wymieniany jest Hans von Reibnitz, przebywający stale w Berlinie, w czasie wojny mieszkał tu Otto von Reibnitz, a ostatnim z tej rodziny wymienianym przed wkroczeniem Armii Sowieckiej, był Leopold Albrecht. Jego brat Ernst - właściciel sąsiedniego Giśla, zmarł w 1945 roku. Po 1945 roku w Kiersitach założono Państwowe Gospodarstwo Rybackie, gdyż tutejsze jezioro, systematycznie zarybiane przed wojną słynęło między innymi z okazałych szczupaków, węgorzy, linów, leszczy i innych ryb. W latach pięćdziesiątych kierownikiem gospodarstwa był były porucznik Armii Krajowej - Kasjanowski. Nękany z powodu swej "niesłusznej opcji politycznej" i przynależności do AK przez pasłęcki Urząd Bezpieczeństwa, opuścił Kiersity. Od tego czasu datuje się początek ruiny tutejszego dworku, a nie remontowany dach, brak zainteresowania władz lokalnych, spowodowały, że ten zabytkowy obiekt z drugiej połowy XVIII wieku szybko uległ dewastacji. Na zdjęciu widoczny słabo jest park dworski z 1 poł. XIX w. (wedle informacji z książki „Parki i Ogrody Zabytkowe w Polsce” - stan 1991 rok). Z innymi zdjęciami majątków znanych niemieckich rodów, można się zapoznać po wpisaniu na naszych stronach internetowych słów – „majątek”, „folwark” lub „zdjęcie mapy”.