Karamsin’s Geschichte des Russischen Reiches […] Achter Band

Opis dokumentu

Karamsin’s Geschichte des Russischen Reiches (Ryga, 1826) - ósmy tom niemieckojęzycznego przekładu „История государства Российского” (pol. „Historia państwa rosyjskiego”) - monumentalnej (dwunastotomowej), głównej pracy w dorobku Mikołaja Karamzina (1766-1826) - rosyjskiego pisarza, publicysty i historyka. Pierwsze 8 tomów dzieła o ogromnym jak na tamte czasy nakładzie (3 tys. egzemplarzy), ukazało się w lutym 1818 roku i zostało błyskawicznie wyprzedane. W kolejnych latach ukazały się kolejne trzy tomy Historii… i ukazało się szereg jej tłumaczeń na najważniejsze języki europejskie. W Przedmowie do „Historii państwa rosyjskiego” Karamzin podzielił dzieje Rosji na trzy etapy: starszy (okres rozdrobnienia) – od Ruryka do Iwana III, średni (okres samowładztwa) – od Iwana III do Piotra I, nowy (zmiany obyczajów) - od Piotra I do Aleksandra I, czyli do czasów sobie współczesnych. W opracowaniu  znalazły się stwierdzenia przekonujące o geograficznych determinantach, które dają Rosji prawo do ekspansji i zajmowania nowych obszarów, tak by otrzymać dostęp do mórz. Owe poglądy, wskazujące na warunki przyrodnicze oraz położenie państwa jako na czynniki dające przyzwolenie do poszerzania zajmowanych terenów, niebawem zyskały na popularności, przy czym nie tylko wśród rosyjskich, ale przede wszystkim niemieckich twórców koncepcji geopolitycznych. Karamzin pierwszy oficjalny historiograf domu Romanowych wywierał ogromny wpływ na umysły współczesnych. Według Aleksandra Puszkina to właśnie on w swojej „Historii państwa rosyjskiego” odkrył dla Rosjan dawną Ruś, tak jak Kolumb Amerykę. Z dawnej Rusi Kijowskiej uczynił kolebkę Wielkiego Księstwa Moskiewskiego a potem Rosji. Obraz historii Rosji nakreślony przez Karamzina stał się  kanoniczny i klasyczny. Od samego początku wielu krytyków zwracało uwagę na fakt, że Karamzin w swojej twórczości występował bardziej w roli pisarza niż historyka - opisując fakty historyczne, dbał o piękno języka. Mimo, to ocenia się, że Karamzin bardzo sumiennie starał się wykorzystać wszystkie dostępne źródła, dzięki czemu dzieło jego znacznie przewyższało wszystkie poprzednie pod względem zawartości informacji historycznej. Książka ta okazała się niezwykle popularna wśród szeroko wykształconego społeczeństwa, a w rezultacie przyczyniła się do ukształtowania samoświadomości narodowej. Autorem niemieckojęzycznego przekładu jest pisarz, profesor, dyrektor pensji szlacheckiej przy liceum w Carskim Siole, członek - korespondent Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu Fiodor Matwejewitsch Hauenschild (1780-1830).