Johann Peter Eberhards […] Samlung derer ausgemachten Wahrheiten in der Naturlehre

Opis dokumentu

Samlung derer ausgemachten Wahrheiten in der Naturlehre (1755) - publikacja tematycznie skoncentrowana na fundamentalnych prawdach i prawach nauk przyrodniczych, których rozwój na przestrzeni wieków pozowlił zrozumieć wiele zjawisk otaczającego nas świata, przyczynił się istotnie do polepszenia standardu życia milinów ludzi oraz po dziś dzień zaspokaja naturalną dla naszego gatunku ciekawość świata. Autorem opracowania jest niemiecki lekarz, teolog, matematyk i fizyk Johann Peter Eberhard (1727-1779). Pochodzący z Altony Eberhard, w latach 1741-1747 studiował teologię i medycynę w Gießen, Getyndze, Helmstedt, Jenie, Halle oraz Lipsku. W 1749 roku otrzymał doktorat z medycyny. W 1753 roku został profesorem filozofii na Królewskim Uniwersytecie Friedricha w Halle, a w 1756 roku również profesorem medycyny. Dziesięć lat później został profesorem matematyki, a następnie w 1769 kierownikiem katedry fizyki na Uniwersytecie w Halle. W 1753 roku został członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina. W opracowaniu autor koncentruje się przede wszystkim na wyjaśnieniu zagadnień będących przedmiotem zainteresowania współczesnej nam fizyki (nauk fizycznych), która wraz z historią naturalną (botanika, zoologia, mineralogia), astronomią, chemią i geografią stanowiła podstawę szeroko pojętych nauk przyrodniczych. W kolejnych rozdziałach omówieniu poddane zostają m.in. najbardziej fundamentalne i uniwersalne prawa i niezaprzeczalne prawdy przyrody. Opisowi poddana zostaje szeroko pojęta natura, zjawiska w niej zachodzące oraz właściwości materii (m.in.: ciało, właściwości ciał, zależności i oddziaływania między ciałami, powietrze, woda i ogień oraz ich właściwości fizyczne, światło, magnesy i siły magnetyczne itd.) oraz zagadnienia związane z poszczególnymi działami fizyki m.in. elektrycznością. Materiał uzupełnia propozycja Eberharda dotycząca sposobu rozstrzygania sporów w nauce przyrody, zwłaszcza w dziedzinie nauk fizycznych, przy wykorzystaniu sześciu podstawowych, proponowanych przez autora reguł. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. 93621-93622.