Johann David Michaelis deutsche Uebersetzung des Alten Testaments, mit Anmerkungen für Ungelehrte. Der sechste Theil welcher die Psalmen enthält

Opis dokumentu

Niemiecki przekład starotestamentowej Księgi Psalmów, opublikowany w 1771 roku autorstwa Johanna Davida Michaelisa (1717-1791) - niemieckiego teologa i orientalisty okresu oświecenia. Księga Psalmów, zwana Psałterzem została napisana w całości w języku hebrajskim. Jest ona zbiorem 150 tekstów poetyckich, które powstawały na przestrzeni kilku wieków. Uważa się, że większość z tych utworów zostało zapisanych na przełomie VI i V w. p. n. e, choć najstarsze pochodzą z XI wieku przed narodzeniem Chrystusa. Zebranie psalmów i autorstwo wielu z nich tradycja żydowska i chrześcijańska przypisywała królowi Dawidowi Pozostałe psalmy przypisywano Mojżeszowi, Salomonowi, Asafowi, synom Koracha oraz Hemanowi i Etanowi Ezrahitom. Przekłady starożytne do autorów wliczały jeszcze Jeremiasza, Aggeusza, Zachariasza, Ezechiela i innych .Księga wykazuje ścisły związek z żydowską obrzędowością religijną. Psalmy starotestamentowe zaliczane są do ksiąg dydaktycznych i poetyckich, ale zawierają również elementy właściwe księgom mądrościowym. Sens tych utworów ma zarówno charakter indywidualny, jak i zbiorowy – dotyczy całego narodu Izraela. Psalmy w poetyckiej formie odzwierciedlają doświadczenie egzystencjalne pojedynczego człowieka, ale również stanowią wyraz judaistycznej teologii historii. Jej fundamentem jest przekonanie, że naród żydowski został wybrany przez Boga, zawarł z nim przymierze i wszystko, co go spotyka jest nagrodą lub karą za niewierność wobec Jahwe. Przekłady, zarówno starożytne, jak i na języki narodowe miały znaczący wpływ na interpretację i rozpowszechnienie księgi. Opracowanie wzbogacono komentarzami i wyjaśnieniami autora odnoszącymi się do każdego z psalmów.