Johann Bernhard Basedows Leben Charakter und Schriften unparteiisch dargestellt und beurtheilt von Johann Christian Meier […] Erster Teil

Opis dokumentu

Wydana w 1791 roku w Hamburgu pierwsza część publikacji Johanna Christiana Meiera (1732-1815) - niemieckiego pedagoga, teologa, pastora i pisarza. Dwutomowy dokument opublikowany w latach 1791-1792 jest opisem życia, działalności, osiągnięć, idei i twórczości Johannesa Bernharda Basedowa (1724-1790) - niemieckiego pedagoga i teologa, inicjatora ruchu filantropistów (ruch w pedagogice, który ukształtował się w Niemczech w II połowie XVIII wieku, na rzecz szerzenia oświaty w niższych warstwach społecznych), przedstawiciela pedagogiki oświecenia w Niemczech. Johannes Bernhard Basedow urodził się 11 września 1724 roku w Hamburgu. W wieku 15 lat zbuntował się, uciekł z domu i przez rok pracował jako pomocnik lekarza w Flensburgu. Od 1744 roku studiował na Uniwersytecie w Lipsku i na Uniwersytecie Christiana Albrechta w Kilonii początkowo teologię, a następnie filozofię. Uczył się przede wszystkim we własnym zakresie, pisał prace na zaliczenie innym studentom w zamian za wynagrodzenie i udzielał korepetycji bogatszym studentom. W 1768 roku opublikował pracę Vorstellung an Menschenfreunde für Schulen, nebst dem Plan eines Elementarbuches der menschlichen Erkenntnisse, w której postulował reformę edukacji i sprzeciwiał się wpływowi Kościoła na system szkolny. Postulował stworzenie szkoły dla nauczycieli, by mogli nauczyć się metod przez niego propagowanych. W 1771 roku otrzymał od księcia Anhalt-Dessau Leopolda III (1740-1817) zaproszenie do Dessau, gdzie mógł podjąć próbę realizacji swoich reformatorskich pomysłów edukacyjnych. W 1774 roku założył, a w latach 1774-1785 był dyrektorem wzorcowej szkoły średniej Philantropinum w Dessau, której program pedagogiczny miał, jak na owe czasy, charakter pionierski. Nawiązując do idei Jeana-Jacques’a Rousseau (1712-1778) edukacja szkolna opierała się tam na zasadach wychowania naturalnego z naciskiem na humanitarne traktowanie dzieci i młodzieży. W programie Philantropinum wprowadzono m.in. zajęcia wychowania fizycznego, kładziono nacisk na przedmioty ścisłe oraz języki nowożytne, a w nauczaniu stosowano metodę poglądową, pamiętając o urozmaiceniu nauki oraz zabawach i wycieczkach. Biedni uczniowie zwolnieni byli z czesnego w zamian za posługę bogatszym. Szkoła stała się centrum oświeceniowego ruchu edukacyjnego w Niemczech i obudziła zainteresowanie szerszych kręgów. Tym samym Basedow zapoczątkował ruch filantropistów. Wydany w 1774 roku traktat Das Elementarwerk  za sprawą swojej formy i treści odmienił oblicze osiemnastowiecznej edukacji. Czterotomowe dzieło ilustrowane przez Daniela Chodowieckiego (1726-1801) zawierało całokształt ówczesnej wiedzy o świecie ujętej w sposób przystępny dla młodych odbiorców. Basedow zmarł 25 lipca 1790 roku w Magdeburgu. Niniejszą część uzupełniają opatrzone uwagami i komentarzami autora fragmenty informacji prasowych na temat Basedowa zamieszczane zarówno w niemieckojęzycznej jaki i obcojęzycznej prasie.