Joh. Heinrich Lamberts […] logische und philosophische Abhandlungen […] Erster Band

Opis dokumentu

Joh. Heinrich Lamberts […] logische und philosophische Abhandlungen […] (Berlin, Dessau,1782) - pierwszy z dwóch tomów publikacji zawierającej zbiór traktatów logicznych i filozoficznych, autorstwa, pochodzącego z Miluzy w Alzacji, matematyka, astronoma, fizyka, filozofa, określanego mianem największego logika XVIII wieku Johanna Heinricha Lamberta (1728-1777), w opracowaniu Johanna Bernoulliego, z pomocą biografa Lamberta, Christopha Heinrich Müllera. Lambert zdobył, głównie jako samouk, głęboką wiedzę we wszystkich dziedzinach nauki i znalazł się w gronie wybitnych uczonych XVIII w. Jako pierwszy wykazał irracjonalność liczby π, a na pytanie Fryderyka Wielkiego, w jakiej dziedzinie jest najzdolniejszy, miał ponoć kurtuazyjnie odpowiedzieć "we wszystkich". Jego własna filozofia była bardziej gruntowną i twórczą przeróbką racjonalistycznych idei Leibniza i Wolffa. Jego logika symboliczna i formalna, rozwinięta zwłaszcza, w zamieszczonych w niniejszym tomie Sechs Versuche einer Zeichenkunst in der Vernunftlehre była eleganckim i sprawnym notacyjnie rachunkiem, powielającym w znacznym stopniu, najwyraźniej nieświadomie, fragmenty rachunku Leibniza sprzed wieku. Zakres jego filozoficznie istotnych prac obejmuje zarówno metafizykę, kosmologię i logikę (symboliczną i formalną) jak i estetykę i semiotykę. Stojąc na gruncie tradycji Leibniza i Wolffa Lambert dąży do stworzenia uniwersalnego języka nauk. W swoich badaniach i rozprawach stara się stara się znaleźć sposób na uczynienie metafizyki tak wiarygodną jak matematyka, poprzez udoskonalenie jej procedury metodologicznej, przy czym Lambert rozumie filozofię metodyczną jako taką, która argumentuje zgodnie z zasadami logicznymi. Johann Heinrich Lambert osiągnął wielkie rzeczy w nauce i filozofii. W matematyce czystej i stosowanej, w astronomii i fizyce, filozofii i logice jego zasługi są niekwestionowane i w znacznej mierze żywe do dziś.