Joh. Heinrich Lamberts […] deutscher gelehrter Briefwechsel. Herausgegeben von Joh. Bernoulli […] Dritter Band […]

Opis dokumentu

Joh. Heinrich Lamberts […] deutscher gelehrter Briefwechsel - tom trzeci - to zbiór bogatej korespondencji naukowej Johanna Heinricha Lamberta (1728-1777), opublikowany w 1783 roku w Berlinie, Dessau i Lipsku, pod redakcją Johanna III Bernoullego (1744-1807) - matematyka, prawnika i filozofa, od 1767 roku dyrektora Królewskiej Akademii Nauk (niem. Königliche Akademie der Wissenschaften) w Berlinie. Johann Heinrich Lambert, urodzony w 1728 roku w Miluzie, w rodzinie hugenotów był wszechstronnym naukowcem, matematykiem, filozofem, fizykiem i astronomem pochodzącym z Alzacji. (Współcześnie klasyfikuje się go zwykle jako uczonego szwajcarskiego, francuskiego lub niemieckiego). W 1765 roku został członkiem Królewskiej Akademii Nauk w Berlinie. Dwa lata później (1767) udowodnił, że liczba pi jest liczbą niewymierną. W swych pracach jako jeden z pierwszych, posługiwał się funkcjami hiperbolicznymi. Znaczące były także jego prace z zakresu optyki, astronomii, geometrii etc. Był też filozofem, bliskim Immanuelowi Kantowi. (główne dzieło filozoficzne Lamberta to Neues Organom z 1764 roku). Tom trzeci dokumentu zawiera obszerną, prowadzoną prze okres dwunastu lat (1765-1776) naukową korespondencję Johanna Heinricha Lamberta z Georgiem Freidrichem Branderem (1713-1783) - znanym w całej Europie  XVIII-wiecznym mechanikiem precyzyjnym, matematykiem i fizykiem. Brander już bardzo młodym wieku interesował się mechaniką. Od 1731 roku studiował matematykę i fizykę w Altdorfie pod Norymbergą. Był uczniem Johanna Gabriela Doppelmayra (1677-1750) - niemieckiego matematyka, astronoma i kartografa. Od 1734 roku prowadził zakrojoną na szeroką skalę działalność wytwórczo-rzemieślniczą, która obejmowała produkcję wysokiej jakości precyzyjnych instrumentów pomiarowych, narzędzi, przyrządów i urządzeń  matematycznych, fizycznych, optycznych, geodezyjnych, meteorologicznych etc. Korespondencja naukowa Lamberta z Branderem jest ważnym źródłem poznania intelektualnej atmosfery ówczesnej Europy, kiedy praca naukowa nabierała charakteru zespołowego, a korespondencja stała się ważnym instrumentem wymiany informacji, myśli i doświadczeń, wyrażania poglądów, rozwiązywania problemów i zagadnień naukowo - badawczych, dyskusji itd.