Jahrbücher des preußischen Volks-Schul-Wesens

Opis dokumentu

Niemieckie czasopismo z zakresu pedagogiki, dotyczyło szkolnictwa ludowego w Prusach. Pierwszy numer „Jahrbücher des preußischen Volks-Schul-Wesens” ukazał się w 1825 r., łącznie wyszło dziewięć numerów czasopisma (do 1928 r.) (Biblioteka Elbląska posiada w zbiorach numery 1-7). Początków szkolnictwa ludowego w Prusach należy upatrywać w edykcie Fryderyka Wilhelma I z 1717 r., na mocy którego wprowadzono powszechny obowiązek szkolny. Objęte zostały nim dzieci w wieku 5-12 lat, które nie mogły opuścić szkoły nie posiadłszy umiejętności czytania i pisania oraz znajomości katechizmu. Na początku XIX w. szkolnictwo ludowe podlegało wciąż na ogół zwierzchności kościelnej i lokalnej, po militarnej i politycznej klęsce 1806 r. stało się jednak obiektem zainteresowania państwa i przedmiotem reformy przeprowadzonej w duchu konserwatywnym. Redaktorem periodyku był Ludolph von Beckedorff (1778-1858), który od 1821 stał na czele szkolnictwa ludowego w Prusach i wedle którego szkolnictwo winno wspierać „naturalną nierówność stanów” i wychowywać w duchu jej akceptacji. „Jahrbücher des preußischen Volks-Schul-Wesens“ dają wgląd we wiele szczegółowych zagadnień związanych z pruskim szkolnictwem ludowym, m. in. w kwestię edukacji dziewcząt, przygotowania nauczycieli, szkół mieszanych konfesyjnie, szkolnictwa ludowego na terenach z silnym żywiołem polskim, instytucji edukacyjnych dla głuchoniemych.

Paginacja ciągła w obrębie numeru, w tekście graficzne dodatki w postaci tabel.