Ioannis Serapionis De Simplicium Medicamentorum Historia Libri Septem. Ex Arabum, ac Graecorum, praesertim Pauli Aeginetae, Dioscoridis, & Galeni commentariis quam accuratissime excerpti. Interprete Nicolao Mutono medico Mediolanensi [ … ]

Opis dokumentu

Druk został opisany jako dzieło chrześcijańskiego lekarza syryjskiego z IX wieku, nazywanego Johannesem Serapionem lub Serapionem Starszym. Autor, o którym niewiele wiadomo, opisał metody lecznicze starożytnych Greków i lekarzy arabskich. Znane są dwa jego dzieła, a to, które w niniejszym druku jemu się przypisuje, do nich nie należy. Dzieło przetłumaczył i opracował Niccolo Mutono, szesnastowieczny lekarz z Mediolanu. Dedykowane jest Niccolò Sicco, prefektowi mediolańskiego wymiaru sprawiedliwości w długim liście dedykacyjnym, obficie czerpiącym z mitologii, tradycji i filozofii greckiej we wszystkim, co odnosi się do roślin i ziół leczniczych oraz tradycji medycznych. Po tym liście następuje wielojęzyczny wykaz nazw substancji leczniczych, które pojawiają się w dziele. Indeks zawiera kolejno nazwy w językach: arabskim, greckim, łacińskim (w tym wykaz niewłaściwie używanych nazw z powodu złych tłumaczeń z języka arabskiego oraz wykaz substancji składowych stale używanych przez farmaceutów), włoskim, francuskim, niemieckim, oraz hiszpańskim. Po indeksach jedna strona została poświęcona na retoryczny zwrot do czytelnika z prośbą o przychylność, kolejna zawiera spis wszystkich autorów arabskich i greckich przywołanych w dziele. Dalej rozpoczyna się samo dzieło. Pierwsza księga zawiera klasyfikację substancji leczniczych ze względu np. na smak, konsystencję, pochodzenie; kolejne są opisem poszczególnych substancji w porządku, rozpoczynają się spisem omawianych leków, po czym każdy z nich, według nazwy zostaje uporządkowany terminologicznie oraz jego działanie opisane z podziałem na poszczególnych medyków greckich i arabskich, z odnośnikami od ich dzieł. Druga księga opisuje substancje oleiste, płynne; trzecia – gorące i suche drugiego rzędu; czwarta – gorące i suche trzeciego rzędu; piąta – gorące i suche czwartego rzędu; szósta – minerały, siódma – substancje odzwierzęce. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Ob.6.III.911-Ob.6.III.912.