Łaciński przekład apologii Kościoła anglikańskiego autorstwa Johna Jewela - protestanckiego biskupa wspierającego rządy Elżbiety I Tudor. Wiliam Whitaker (tłumacz) dedykował pismo arcybiskupowi Canterbury Edmundowi Grindalowi. Samo dzieło powstało wkrótce po reformacji protestanckiej w Europie i ma charakter polityczny. Służyło jako niezbędna obrona przed roszczeniami katolickich księży oskarżających angielskich biskupów o herezję i dostarczało jasnego uzasadnienia dla wyznań anglikańskich i protestanckich. Jewel w polemice z innym anglikańskim biskupem - Thomasem Hardingiem - opisuje, opierając się na Piśmie Świętym i tradycji, w 27 punktach doktrynę i praktyki wiary Kościoła w Anglii (np. sposób sprawowania mszy świętej, prawdy wiary, obecność Chrystusa w komunii itd.). Pismo opatrzone zostało wstępem do czytelnika, teologiczną przedmową i indeksem pojęć. Kartę tytułową zdobi wizerunek Tei - greckiej tytanidy, bogini wzroku i jaśniejącego nieba trzymającej w rękach słońce, książkę i gałązkę palmową. Bogini jedną nogę opiera się o popękaną kulę. Być może obraz ten symbolizuje podzielony religijnie świat i światło prawdziwej wiary, które ma przynieść błądzącym ludziom przejrzenie.