Dzieło medyczne autorstwa Jeana Feyensa, lekarza z Antwerpii, nawiązujące do koncepcji humoralnej Galena. Pierwsze strony zajmuje list dedykacyjny, skierowany do Carola Rymiusa [Charles Rym, Karel Rijm] (1533-1584) - hrabiego i ambasadora Habsburgów w Turcji, a po nim – odautorski wstęp. Na końcu zamieszczono spis rozdziałów. Dzieło podzielone zostało na 28 rozdziałów, poruszających tematy chorób powodowanych przez „podmuchy wewnętrzne (duchowe)” działające na dany organ ciała. W pierwszym rozdziale autor objaśnia, czym jest podmuch duchowy i jakie są rodzaje „duchów”; w drugim – kreśli analogię między flatus (podmuchem) a ventus – wiatrem; w trzecim – czym jest flatus, w kolejnych – o miejscu jego powstawania, powodach, dla których powstaje, jego charakterystyce, symptomach, rodzajach chorób, jakie powoduje itd. W rozdziale 13. Feyens omawia leczenie pospolitych dolegliwości powodowanych przez flatus, w kolejnych zaś – zagadnienia szczegółowe, takie jak: ból głowy, ból zęba, dźwięczenie w uszach, wysięki, palpitacje, melancholia, kolki, marskość wątroby, marskość śledziony, wzdęcia, przepuklina przeponowa, nabrzmienie kobiecych narządów rodnych, priapizm, zapalenie ropne; do każdej z chorób dopisuje określenie „ventosus” lub „flatuosus”, co ma oznaczać, że jest to ten typ schorzenia, powodowany przez „powiewy”. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1472-Pol.6.II.1473.