Rozprawa naukowa niemieckiego prawnika Johanna Gottlieba Heinecciusa poświęcona rzymskiemu prawoznawstwu i Kodeksowi Justyniana I Wielkiego. Jest to nowa edycja dzieła zawierająca poprawki i komentarze pisana w duchu usus modernus pandectarum. Rozprawę otwierają dwa wstępy do czytelnika. Autor tłumaczy się w nich ze zmian w nowej edycji, wygłasza pochwałę starożytnej spuścizny i wymienia nazwiska innych współczesnych mu uczonych, z których prac korzystał. Po nich znajduje się spis treści przybliżający zagadnienia prawne omawiane w dwóch księgach. W pierwszej z nich można znaleźć wstęp wraz z traktatami omawiającymi podstawy prawoznawstwa (filozoficzne źródła, prawo naturalne), jak i bardziej szczegółowe kwestie dotyczące prawa osobistego, prawa adopcji, prawa małżeńskiego, znaczenia autorytetów i roli tutorów. Z kolei w drugiej księdze znajdują się pisma poświęcone kultowi religijnemu, rozróżnieniu na dobra materialne i niematerialne, serwitutom, dzierżawie, darowiźnie, prawu dziedziczenia i innym prawnym zapisom. Heineccius odnosi się w poszczególnych tematach do wybranych miejsc z Kodeksu Justyniana oraz pobocznie do innych starożytnych i współczesnych autorytetów. Dzieło zdobią ilustracje nawiązujące symboliką do treści rozprawy.