Autor dzieła, francuski astronom, matematyk i lekarz Jean François Fernel (1497-1558), pełniący funkcję profesora medycyny na Sorbonie i osobistego lekarza króla Nawarry, Henryka II, należał do najważniejszych uczonych XVI w., zwłaszcza w dziedzinie nauk medycznych. Stworzył pojęcie „fizjologia”, wprowadził także rozróżnienie chorób zakaźnych na pandemiczne, epidemiczne i endemiczne. Jego dzieło, wydane pośmiertnie w Wenecji u Rutilio Borgominieriego (1530-1577) składa się z trzech części: fizjologii, patologii i sposobów terapii. Część poświęcona fizjologii składa się z siedmiu ksiąg, w których autor omawia budowę ciała ludzkiego, jego związek z czterema elementami (powietrze, ogień, ziemia, woda), humory i temperament. W siedmiu księgach poświęconych patologii autor opisuje przyczyny chorób, ich objawy (puls, mocz, gorączka) oraz choroby poszczególnych części ciała. Ostatnia część, poświęcona sposobom leczenia zawiera trzy księgi i opisuje zasady przeprowadzania zabiegów puszczania krwi i przeczyszczenia jako metody leczniczej. Druk zawiera także współwydany dialog z tytułem nagłówkowym Mundi elementa solam materiam genitis quibusque rebus impertiri autorstwa Fernela.