Dwutomowe dzieło Laurentiusa Heistera (1683-1758) – niemieckiego anatoma, chirurga i botanika z zakresu chirurgii. Pierwsza część traktuje o chirurgii jako dziedzinie medycyny, jej historii, podziale. W tomie I omówione zostały rodzaje i sposoby leczenia ran, zwichnięć i guzów w zależności od ich przyczyn i umiejscowienia. Druga część prezentuje sposoby leczenia chorób wymagających interwencji chirurgicznej: znajdziemy tu sposoby na pozbycie się schorzeń uszu, nosa, okolic ust i podniebienia oraz zębów. Opisane zostały zabiegi wykonywane z obrębie jamy brzusznej, przyjmowanie porodów w zależności od ułożenia płodu (przy omówieniu cesarskich cięć wymienia także znane osobistości, które w ten sposób przyszły na świat). Dzieło zawiera bibliografię, indeksy oraz liczne ilustracje miedziorytnicze prezentujące poszczególne zabiegi oraz wykorzystywane przy nich narzędzia chirurgiczne. Ilustracje te były prawdopodobnie w większości wykonane przez samego Heistera, który posiadał nie mniej niż 470 narzędzi chirurgicznych. Jego biblioteka liczyła ponad 12000 pozycji, a stworzony przez niego zielnik obejmował 90 woluminów. Heister uważany jest w Niemczech za ojca nowoczesnej chirurgii, jako pierwszy użył terminu „tracheotomia” i zajmował się patologią wyrostka robaczkowego. Językiem oryginalnym jego kompendium chirurgicznego był niemiecki, dzieło zostało później przetłumaczone m. in. na łacinę i japoński. Biblioteka Elbląska posiada starodruk medyczny Lorenza w języku łacińskim (T. 1, 2). Na stronie przedtytułowej portret tego znakomitego chirurga, tekst zaopatrzony w 30 składanych tablic oraz indeks rzeczowy.