Mowa okolicznościowa z 1755 roku wygłoszona w czasie obchodów corocznego święta Gimnazjum Elbląskiego (tzw. enkaniów) przez rektora szkoły Johanna Langego. Święto upamiętniało rocznicę przekazania przez władze miasta do użytku nowego budynku szkolnego. Program święta obejmował - oprócz mowy rektora - uroczyste nabożeństwo, dziękczynne modlitwy oraz szkolny spektakl. Dziękczynne mowy wygłaszał też rektor i przedstawiciel rady miejskiej. Mowa Langego z 1755 jest kontynuacją wątku, który poruszył już wcześniej w czasie wrześniowych obchodów święta Actio Liectionis. Tematem mowy wtedy były najcenniejsze zbiory biblioteki gimnazjalnej, czyli wybrane edycje Pisma Świętego. Rektor wymienia i omawia kolejne pozycje. Są nimi: Biblia Hebraica Hutteriana w edycji Eliasza Huttera, Biblia Latina Vulgata, Biblia Sacra, Biblia Sacro Sancta Testamenti V. et N., Biblia Latina (wydana w oficynie Roberta Stephana). Podobnie jak w pierwszej mowie Lange omawia historię kodeksów i ich cechy szczególne. Dodatkiem do mowy jest łaciński scenopis sztuki teatralnej prezentowanej w czasie enkaniów. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.