Iana Cassiana eremity o żywocie y ćwiczeniach ludzi świat opuszczaiacych, Ksiąg XII

Opis dokumentu

Jan Kassian, urodzony ok. 360 roku, pochodzący z rzymskiej prowincji Scytii Mniejszej, wiódł życie wśród mnichów egipskich. Kasjan jest autorem Ustaw życia mnichów oraz leczenia ośmiu głównych grzechów, w dwunastu księgach. Pierwsze cztery księgi regulują życie mnichów, pozostałe mówią o ośmiu grzechach głównych, a są to: obżarstwo, nieczystość, chciwość, gniew, smutek, lenistwo, próżna chwała, pycha. W Bibliotece Elbląskiej znajduje się polski przekład z łaciny obu tych dzieł pod wspólnym tytułem „Eremity o żywocie i ćwiczeniach ludzi świat opuszczających ksiąg XII… z 1604 r”. Stary druk ujrzał światło dzienne „w drukarni Andrzeja Piotrkowczyka” w Krakowie. Łacina była językiem ojczystym Kasjana, mówił również płynnie po grecku i to właśnie jego dwujęzyczność, połączona z gorącym zamiłowaniem do monastycyzmu Wschodu pomogła mu wnieść znaczący wkład w rozwój mistycyzmu. Jako że to Jan Kasjan wprowadził naukę i praktykę monastycyzmu wschodniego na łacińskim Zachodzie, uchodził za wielką postać, która położyła fundamenty pod mistycyzm łaciński. W młodości wyprawił się wraz ze swym przyjacielem Germanusem do Palestyny i został mnichem w jednym z klasztorów w Betlejem. Założył dwa klasztory (nad jednym z nich, przeznaczonym prawdopodobnie dla dziewic, miała pieczę jego siostra). Tutaj podjął on trud opisu monastycyzmu wschodniego i opracowania wskazówek dla biskupów galijskich, dotyczących reguł życia mnichów oraz ich dążenia do doskonałości duchowej – popierał życie eremity, osoby żyjącej na pustkowiu (w izolacji i celibacie), poświęcając się modlitwie. Klasztor zakonników żyjących w odosobnieniu (pustelnia) określana jest nazwą erem. Stary druk posiada odręczny wpis na karcie tytułowej. Format - 4. Oprawa: deska, skóra, tłoczony superekslibris, ślady po klamrach, zachowana część zapinek.