Holbein der jüngere von H. Knackfuß

Opis dokumentu

Holbein der jüngere… (Bielefeld, Lipsk 1914) - monografia artystyczna niemieckiego malarza, rysownika i grafika Hansa Holbeina zwanego młodszym (1497 lub 1498-1543) w opracowaniu  niemieckiego wykładowcy akademickiego, pisarza, biografisty, ilustratora, malarza historycznego i portrecisty Hermanna Josepha Wilhelma Knackfußa (1848-1915). Uzupełnione o niespełna 200 rycin i ilustracji opracowanie zostało wydane jako 17 tom serii wydawniczej Künstler-Monographien. Hans Holbein (młodszy) to jedna z najważniejszych postaci w historii sztuki i jeden z najwybitniejszych malarzy renesansu.  Artysta zasłynął z wyjątkowo szczegółowych portretów i starannie skomponowanych dzieł sztuki, ale również żywych wizji szesnastowiecznej Europy, pełnej splendoru, konfliktów i zmieniających się idei. Pochodził z rodziny artystów, jego ojciec, Hans Holbein Starszy (1465-1524), był znanym malarzem, a jego brat Ambrosius (ok.1494-1519) również podążył tą drogą. Uczeń swojego ojca, doskonale opanował umiejętność malowania, a także zdobył wiedzę na temat funkcjonowania warsztatu artystycznego. W wieku zaledwie 19 lat, w 1516 roku, udał się do Bazylei - miasta pełnego możliwości dla ambitnego artysty. Bazylea okazała się dla Holbeina miejscem, gdzie jego talent rozkwitł. Zademonstrował swoje umiejętności jako ilustrator książek, tworząc rysunki do dzieł Erasmusa z Rotterdamu, a także jako portrecista, uwieczniając na płótnie wiele wybitnych postaci swoich czasów. Niezwykle szczegółowe portrety Holbeina były doceniane za realistyczne przedstawianie postaci, ukazujące ich charakter i osobowość, a także za subtelne przedstawianie symboli i alegorii. Jego talent do uchwycenia tych szczegółów na płótnie przyniósł mu szereg zleceń i przyciągnął uwagę królewskiego dworu w Anglii. W 1526 roku Holbein przybył do Londynu, gdzie zyskał patronat Thomasa More’a, wybitnego humanisty i doradcy króla Henryka VIII. More przedstawił Holbeina na dworze, co zaowocowało serią portretów królewskiej rodziny i dworzan. W 1536 roku Holbein został mianowany oficjalnym portrecistą króla Henryka VIII. Jego najbardziej znane dzieło z tego okresu, „Portret Henryka VIII”, jest uważane za ikonę angielskiej historii. Jako nadworny malarz, Holbein nie tylko dokumentował wygląd i stroje członków dworu, ale także, dzięki swojemu talentowi, potrafił wydobyć z portretowanych osób ich charakter, emocje, a nawet ambicje. Jego prace, takie jak portret królowej Anny Boleyn, wiernie odwzorowywały niuanse polityki dworskiej i osobistej dramaturgii. Holbein kontynuował pracę na dworze królewskim do końca swojego życia, zmarł na dżumę w Londynie w 1543 roku. Pozostawił po sobie ponad 150 obrazów, setki rysunków i szkiców, które stanowią cenną kolekcję sztuki szesnastowiecznej. Jego twórczość, szczególnie realistyczne i detaliczne portrety, miały ogromny wpływ na rozwój sztuki portretowej, zarówno w Anglii, jak i na kontynencie. Dziedzictwo Holbeina nie ogranicza się jednak tylko do jego dzieł. Jego prace, dokumentujące wydarzenia i postaci z epoki Tudorów, stanowią również cenną historię wizualną tamtego czasu. Jego obrazy są często używane jako źródła do nauki o życiu, modzie i kulturze szesnastowiecznej Anglii.